فصل دوم : اذان
۲ / ۱
آغاز تشريع اذان ۱
۳۷۶۳.دعائم الإسلامـ به سَنَدش ـاز امام حسين عليه السلام ، در باره گفته مردم كه سبب صدور فرمانِ گفتن اذان ، خواب عبد اللّه بن زيد انصارى بوده كه او به پيامبر صلى الله عليه و آله خبر داده و ايشان هم بِدان ، فرمان داده است ، سؤال شد .
فرمود : «بر پيامبرتان وحى نازل مى شود و مى پنداريد كه او اذان را از عبد اللّه بن زيد گرفت ، در حالى كه اذان ، سيماىِ دين شماست؟ !».
امام عليه السلام [در اين جا] خشمگين شد و فرمود : «بلكه شنيدم كه پدرم على بن ابى طالب عليه السلام مى فرمود : خداى عز و جل فرشته اى را فرود آورد و پيامبر خدا را به معراج بُرد ... » .
امام حسين عليه السلام حديث معراج را با تمام تفصيلش [به نقل از امام على عليه السلام ] باز گفت كه ما در اين جا خلاصه اش كرده ايم ، و از جمله فرمود : «و خداوند ، فرشته اى را بر انگيخت كه پيش از آن و پس از آن ، در آسمان، ديده نشد . او بندهاى اذان و اقامه را دو بار گفت و كيفيت اذان را باز گفت .
جبرئيل عليه السلام به پيامبر صلى الله عليه و آله گفت : اى محمّد ! براى نماز ، اين گونه اذان بگو » .
