۳۷۳۸.الفتوحـ پس از يادكردِ نامه نگارى كوفيان به امام حسين عليه السلام براى دعوت امام عليه السلام به سوى خود ـ: در اين هنگام ، حسين عليه السلام برخاست و وضو گرفت و دو ركعت نماز ، ميان رُكن (حجر الأسود) و مقام [ابراهيم] خواند و پس از نماز ، از خداوند در باره آنچه كوفيان به او نوشته بودند ، خير طلبيد . سپس ، فرستادگان [كوفه] را گِرد آورد و به ايشان فرمود : «من ، جدّم پيامبر خدا صلى الله عليه و آله را در خواب ديدم كه به من ، فرمانى داد و من ، فرمان او را انجام مى دهم ، و خدا هم مرا بر خيرم مصمّم كرد ، كه او سرپرست آن و قادر بر آن است ؛ إن شاء اللّه !» .
۳۷۳۹.الفتوحـ از امام حسين عليه السلام ، در پاسخ نامه عبد اللّه بن جعفر كه امام عليه السلام را سوگند داده بود تا از مكّه بيرون نرود ـ: امّا بعد ، نامه ات به من رسيد . آن را خواندم و آنچه را گفته بودى ، فهميدم و تو را آگاه مى سازم كه جدّم پيامبر خدا صلى الله عليه و آله را در خواب ديدم كه مرا فرمانى داد و من ، بدان عمل مى كنم ؛ به سود من باشد يا به زيان من . پسرعمو ! به خدا سوگند ، اگر در لانه حشره اى از حشرات زمين باشم ، مرا بيرون مى كِشند و مى كُشند . پسرعمو ! به خدا سوگند ، بر من ستم مى كنند ، آن گونه كه يهود بر روز شنبه ستم كردند . والسّلام !
۳۷۴۰.الطبقات الكبرى (الطبقة الخامسة من الصحابة) :عبد اللّه بن جعفر بن ابى طالب ، به حسين عليه السلام نامه اى نوشت و او را از كوفيان ، بر حذر داشت و سوگندش داد تا به سوى آنان نرود . حسين عليه السلام در پاسخ او نوشت : «من ، خوابى ديدم كه پيامبر خدا صلى الله عليه و آله در آن ، به من فرمانى داد و من، بدان عمل مى كنم و كسى را از آن ، آگاه نمى كنم تا [نتيجه] كارم را ببينم» .
