۳۷۲۳.كامل الزياراتـ به نقل از حسين بن ابى العَلا ، از امام صادق عليه السلام ـ: حسين بن على عليه السلام به يارانش در روز حادثه (عاشورا) فرمود : «گواهى مى دهم كه شهادتِ شما، امضا شده است . پس، از خدا پروا كنيد و شكيبا باشيد» .
۳۷۲۴.الأمالى ، شجرىـ به نقل از حسين بن زيد بن على ، از پدرانش عليهم السلام ـ: حسين بن على عليه السلام در روز حادثه (عاشورا) سخنرانى كرد و پس از حمد و ثناى الهى فرمود : « ... شكيبا باشيد كه خدا با پرهيزگاران است و سراى آخرت ، برايتان بهتر است» .
ر. ك: ج ۶ ص ۱۲۷ (بخش هشتم / فصل دوم / آغاز نبرد و فرا خواندن امام عليه السلام يارانش را به شكيبايى و جهاد).
۱۲ / ۳
دعوت فرزندش على اكبر به شكيبايى
۳۷۲۵.الأمالى ، صدوقـ به نقل از عبد اللّه بن منصور ، از امام صادق عليه السلام ـ: پدرم [امام باقر عليه السلام ]از پدرش [امام زين العابدين عليه السلام ]برايم نقل كرد:... چون [على اكبر] براى مبارزه به سوى لشكر عمر بن سعد رفت ، حسين عليه السلام چشمش گريان شد و گفت : «خدايا! تو بر آنان گواه باش كه فرزند پيامبرت و شبيه ترينِ مردم به او در صورت و سيرت ، به سوى آنان بيرون شد» .
على اكبر عليه السلام ، شروع به رجزخوانى كرد و گفت :
من ، على بن حسين بن على امما و آل خدا به پيامبر صلى الله عليه و آله سزاوارتريم .
آيا نمى بينيد كه چگونه از پدرم حمايت مى كنم؟
آن گاه ، ده تن از دشمنان را كُشت . سپس به نزد پدرش باز گشت و گفت : اى پدر ! عطش !
حسين عليه السلام فرمود : «پسر عزيزم ! شكيبا باش . جدّت با كاسه پُر ، تو را سيراب مى كند» .
على اكبر ، باز گشت و باز جنگيد تا چهل و چهار نفر از آنان را كُشت . سپس ، خود به شهادت رسيد . درود خدا بر او باد!