۷ / ۳
ويژگى معاويه
۳۶۷۳.كنز الفوائدـ از امام حسين عليه السلام ، هنگامى كه سخن نافع بن جُبَير به او (امام حسين عليه السلام ) رسيد كه در باره معاويه و سخن گفتنش گفته بود : بردبارى ، او را به سكوت، و علم ، او را به سخن گفتن وا مى دارد ـ: بلكه سرمستى ، او را به سخن مى آورد و درماندگى ، او را به سكوت مى كشانَد .
۳۶۷۴.شرح الأخبارـ به نقل از بشر بن غالب ـ: من نزد حسين بن على عليه السلام نشسته بودم كه مردى آمد و گفت : اى ابا عبد اللّه ! شنيدم كه مردى به خاطر مرگ معاوية بن ابى سفيان مى گِريد.
حسين عليه السلام فرمود : «خداوند ، به اشكش پايان ندهد و در غمش ، گشايش حاصل نگردد و اندوهش، برطرف نشود و حزنش، آرام نگيرد! آيا پس از او كسى را بدتر از وى مى بينى؟! [گريه كننده] خير نبيند! به خدا سوگند ، از پشيمانان خواهد شد» .
۳۶۷۵.عيون الأخبار، ابن قُتَيبه :معاويه گفت : سزا نيست كه هاشمى ، بخشنده نباشد و اُمَوى ، بردبار نباشد و زبيرى ، شجاع نباشد و مخزومى ، متكبّر نباشد.
اين سخن به حسين بن على عليه السلام رسيد . فرمود : «خدا او را بكُشد! مى خواهد كه بنى هاشم ، آن قدر ببخشند كه هر چه دارند ، از دست بدهند و بنى اميّه ، بردبارى كنند و محبوبِ مردم شوند و خاندان زبير ، شجاعت ورزند و از ميان بروند و مخزوميان ، تكبّر كنند و منفورِ مردم شوند» .
