۵ / ۱۰
توصيف مهدى عليه السلام
۳۶۴۸.الغيبة ، نعمانىـ به سندش، از امام حسين عليه السلام ـ: مردى نزد امير مؤمنان عليه السلام آمد و گفت : اى امير مؤمنان! از [وقت ظهور ]مهدى تان به ما خبر ده .
فرمود : «چون روندگان [از دنيا] بروند و مؤمنان ، اندك شوند و آشوبگران ، نابود شوند ، همان وقت است ؛ همان وقت!» .
گفت : اى امير مؤمنان ! اين مرد از كدام قوم است ؟
فرمود : «از بنى هاشم ، از والاترين طايفه عرب و از دريايى كه آب هاى خروشان، از همه سو به آن مى ريزند و پناهگاهى است كه پناهجويان ، به آن، پناه مى برند و معدن زلال ميان ناصافى هاست. به گاهِ شبيخون مرگ ، نمى هراسد و به گاه نزديك شدن آن ، سست نمى شود و از دست و پنجه نرم كردن با هماوردانِ شجاع ، سرْ باز نمى زند .
دامن همّت به كمر زده و پُرتوان و پيروز و به سان شير نر ، درو كننده و زخم زننده است . شمشيرى از شمشيرهاى خدا ، سالار ، كامل و پرورده جلال و مجد است و ريشه سِتَبرش در خاندان كَرَم . پس تو را از بيعتش منصرف نكند كسى كه هر گاه فرصت يابد ، به سوى فتنه مى شتابد و هر گاه سخن گويد ، بدترين سخنران است و هر گاه خاموش بنشيند ، فسادها و شرارت ها [در نهان ]دارد» .
سپس به توصيف مهدى عليه السلام باز گشت و فرمود : «درگاه پناه او ، از همه شما گشاده تر ، علمش از همه شما افزون تر و از همه شما به خويشان ، پيوسته تر است . خدايا ! برانگيخته شدن او را مايه به در آمدن از اندوه و گِرد آمدن اين امّتِ متفرّق ، قرار ده .
پس اگر خدا برايت [درك حضور را] برگزيد و توفيق خدمتش را يافتى ، مصمّم بمان و از او، روى مگردان و هر گاه به او ره نمون شدى ، از او در مگذر . آه كه اين دل ، چه قدر مشتاق اوست!» و در اين حال، به سينه اش اشاره كرد.
