۳ / ۴
از سرچشمه هاى علوم اهل بيت عليهم السلام
۳۵۷۵.بصائر الدرجاتـ به نقل از جُعَيد هَمْدانى ، ۱ كه از كسانى بود كه با امام حسين عليه السلام به سوى كربلا راهى شد ـ: به امام حسين عليه السلام گفتم : فدايت شوم ! به چه چيزْ، حكم مى كنيد ؟
فرمود : «اى جُعَيد! به حُكم خاندان داوود عليه السلام حكم مى كنيم . پس چون در چيزى در مانديم ، روح القُدُس به ما ياد مى دهد» .
۳ / ۵
دوستى اهل بيت عليهم السلام
۳۵۷۶.عيون أخبار الرضا عليه السلامـ به سندش ، از امام حسين عليه السلام ـ: مهاجران و انصار ، گِرد پيامبر خدا صلى الله عليه و آله جمع شدند و گفتند : بى گمان ، اى پيامبر خدا! زندگى ات و نيز ميهمانانى كه گروه، گروه بر تو در مى آيند ، هزينه دارد . اين دارايى ها با جانمان از آنِ تو ، و در آن ، به نيكى و اجر ، حكم بران . هر چه را خواستى ، عطا كن و هر چه را خواستى ، بى زحمت و سختى ، نگاه دار .
خداوند عز و جل روح الأمين را بر او نازل كرد و گفت : اى محمّد! «بگو : از شما اجرى نمى خواهم ، جز دوستى در باره خويشاوندان» ؛ يعنى پس از من ، با نزديكانم دوستى بورزيد .
وقتى بيرون آمدند ، منافقان گفتند : چيزى پيامبر خدا صلى الله عليه و آله را به نپذيرفتن پيشنهاد ما وادار نكرد ، جز اين كه ما را بر دوستى با نزديكانش پس از خويش بر انگيزد و آن [آيه] ، جز افترايى ساخته شده در همان مجلس نبود !
اين ، سخنِ درشتى از آنان بود . خداى عز و جل هم اين آيه را نازل كرد : «يا مى گويند : آن را افترا بسته است . بگو : من ، آن را افترا نبسته ام . شما در برابر خدا ، اختياردار من نيستيد . او داناتر است به آنچه [به ناحق ]در آن فرو مى رويد . گواه بودن او ميان من و شما، كافى است ، و البته اوست آمرزنده مهربان» .
پيامبر صلى الله عليه و آله براى يارانش پيام فرستاد و فرمود : «آيا خبرى شده است ؟» .
گفتند : آرى . به خدا سوگند ، اى پيامبر خدا ! برخى از ما سخنِ درشتى گفته اند كه آن را ناخوش داريم .
پس پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ، آيه را بر ايشان خواند و آنان ، گريستند و گريه شان شدّت گرفت . پس خداوند عز و جل ، نازل كرد : «و اوست كه توبه را از بندگانش مى پذيرد و از زشتكارى ها در مى گذرد و مى داند چه مى كنيد» .
