۱۰ / ۲۶
قافيه «و»
۰.
بى ترديد ، خداوند ، توبه پذير و مهربان استو قبول توبه هر گم راهى را به عهده گرفته است .
اميدوارم كه با عفو خود ، به من عافيت ببخشدو با اين كار ، چشمان دشمنم ابليس را گريان كند
و از اندرز و سخنم به من سود رسانَدو هر شنونده و روايت كننده اى را نيز بهره مند سازد .
گناهانم، پهلوهاى مرا داغ كرده اندآگاه باش كه گناهان ، همان ميله هاى آهنى داغزنى هستند
و براى كسى كه گناهانش او را داغ زده انددارويى بجز عفو خداوندِ مسلّط بر همه چيز، نيست !
۱۰ / ۲۷
قافيه « ه »
۰.
در ورطه بلا و خطا افتاده ايمدر روزگار انحطاط و سرگردانى .
خير ، از ميان رفته و صالحان ، ذليل گشته اندو با ذلّت صالحان ، سفيهان ، عزّت يافته اند .
آزادگان ، به اسارتِ بَردگان در آمده اندو براى آنان، ارزش و منزلتى نيست .
آنان كه امر به معروف مى كردند ، هلاك گشته اندو ميان مردم ، هيچ نهى كننده اى از بدى وجود ندارد .
برخى طمعكارانه به جمع مال ، مشغول اندو عدّه اى نيز غافل و سرمست و خوش گذران اند .
۱۰ / ۲۸
قافيه «ى»
۰.
بشّاش ، بزرگوار و خوش برخورد باشو در باره كسى كه به تو اميد بسته است، خوش گمان .
به حال و روز خويشان ، رسيدگى كن و خود را نگيرپاك باش و براى تحقّق وعده هايى كه داده اى، بكوش .
يار بيوگان و يتيمان باشو براى آشنا و بيگانه ، امانتدار خوبى باش .
به وارستگى ، از راه هاى شر ، دورى گُزينو از دست آلودن به هر عيب و فسادى، خودددارى كن .
اندرزهاى مرا صادقانه بپذيرتا به گاه رسيدن سختى هاى روزگار ، ايمن باشى .
