۱۰ / ۵
قافيه «ج»
۰.
هر دردى را با كمك طبيب ، درمان مى كنىدر حالى كه براى درد دينت ، درمانى نيست
جز تضرّع كامل و نيّت خالصو يقينِ همراه با بيم و اميد، نسبت به [پروردگار] مهربان
و شب زنده دارى طولانى و طلب عفودر شب هاى تاريك و ظلمانى
و اظهار پشيمانى از كج روى هاو لغزش ها در تمام لحظه هاى زندگى .
شايد كه در روز قيامت ، رستگار گردىبا خرسندىِ بَرَندگان و شادىِ نجات يافتگان!
۱۰ / ۶
قافيه «ح»
۰.
نفس خود را از هوس هاى نفسانى، باز داركه هيچ چيزى گواراتر از صالح بودن نيست .
هر صبح كه برمى خيزى ، آماده مرگ شوگويى كه تا شامگاه ، نخواهى زيست .
چه بسيار كسانى كه شب ، تن درست اندامّا پيش از برآمدن خورشيد ، خبر مرگ آنها را فرياد مى كنند !
پيش از آن كه مرگ ، تو را در يابدبه توبه كردن از گناهان بزرگ و سنگينت بشتاب .
كسى كه از توبه سر مى تابد ، داراى وقار نيستبلكه آن كه براى رستگارى آستين ها را بالا زده ، باوقار است .
۱۰ / ۷
قافيه «خ»
۰.
اگر در انديشه در انداختنِ طرح دوستى و صميميت با كسى هستىاين دوستى را در راه خدا قرار بده .
و پروا كردن از خدا را با هيچ چيز ، عوض نكنو گم راهى و سستى را رها كن .
در حالى كه روزهاى زندگى ، رو به پايان استچگونه به دنبال شادمانى در دنيا هستى ؟
بيشتر شادى هاى آن ـ چنان كه مى دانيم ـهميشه همراه گريه و شيون بوده است .
[
امّا] آدميان ، كور شده اند و اين حقيقت را نمى بينند ؛كورى اى كه به كرى گوش هم انجاميده است .
