۱۰ / ۳
قافيه «ت»
۰.
هر چيزى كه ما (انسان ها) در آن هستيماز به هم پيوستگى ، به سوى از هم گسيختگى مى رود.
تمام اموالى كه از حلال يا حرام به دست آورده ايمميان پسران و دختران ، توزيع مى شود
و نيز ميان كسانى كه قبل از مرگمانآنان را شايسته يك پول سياه و يك حَبّه هم نمى دانستيم .
همه دوستان ، پس از گذشت ده روز [از مرگ ما] ، فراموشمان مى كنندو ما استخوان هايى پوسيده خواهيم شد .
گويى با آنان مهربان نبوده ايمو ميان آنها هيچ دوست صميمى و همراهى نداشته ايم .
۱۰ / ۴
قافيه «ث»
۰.
اى فريب خورده! براى چه كسى جمع مى كنىاين همه ثروت و اثاث را ؟!
يكّه و تنها و نكوهيده، از دنيا مى روىو شوىِ آينده همسرت ، از ميراث تو بهره مند مى گردد .
وصىّ تو با بى وفايى به وصيّت [تو]و بدون اصلاح امورِ از هم پاشيده ، تو را رها مى سازد .
تو مى مانى با گناهان سنگينى كه مرتكب شده اىو آنها مانع برخاستن سعادتمندانه تو از گور [در روز حشر] مى شوند .
براى تو ، جز پروا كردن از خدا ، پناهگاهىو بجز پروردگارت ، فريادرسى نيست .
