۸ / ۲۷
در اندرز
۰.
آنچه خداوند متعالْ حفظش كند، محفوظ مى مانَدو هر چه خداوندْ آن را وا گذارد ، خوار مى گردد .
هر كس را خداوند، سعادتمند كندروزگار با همه خشونت هايش بر او آسان مى شود .
برادرم! عبرت گير و مغرور مشومگر گردش روزگار را نمى بينى
كه به كارهاى انجام شده ، جزا مى دهدچه كارهاى نيك و چه بد؟!
رستگار ، بنده اى است كه پرده غفلتاز [چشم] او برداشته شد و حقيقت را دريافت .
و چشم كسى روشن است كه بداندگرفتارى انسان ، در زبان است .
از اين رو ، در همه حالگزيده و سنجيده سخن مى گويد .
و از تند و تيزىِ زبان خود مى ترسدو ناراحت مى شود [و آن را نگاه مى دارد] .
كسى كه به ريسمان خدا چنگ بزندهرگز ، چيزى به وى ضرر نمى رساند .
و كيست كه بتواند با خدا دشمنى ورزدو به او زيان رساند ؟ او كيست ؟
هر كس از خدا نترسد ، از همه چيز مى ترسدولى آن كه از خدا مى ترسد ، از هيچ چيزى نخواهد ترسيد.
و ثمره خداترسى، آن قدر بسيار استكه نمى توان آن را ارزش گذارى كرد .
اى آن كه به نهان آگاهىهمان گونه كه آشكار را مى دانى !
بر جدّم ابو القاسم ، درود فرستكه صاحب نورِ درخشنده است؛
بر آن كه گرامى ترينِ زنده هاو گرامى ترينِ در گذشتگان است .
و با رضايت خود ، بر ما منّت گذاركه تو سزاوارِ منّت نهادن هستى .
و ما را در دينمان معاف داراز هر خسارت و كاستى اى .
هيچ كس زيان نديدبه قدر كسى كه حتّى به اندازه يك روز به دنيا ميل پيدا كرد .
خوشا به حال آن بنده اى كه كنار رودپرده هاى خوابِ سنگين از چشمانش !
وعده ديدار خداوند ، واقع خواهد شدو آنچه خداوند حكم كند ، همان خواهد شد .
