۸ / ۳
نافرمانى از پدر و مادر
۴۰۶۲.الفردوسـ از امام حسين عليه السلام ، از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ: اگر خداى عز و جل چيزى كمتر از «اُف» گفتن را در نافرمانى [از پدر و مادر ]مى دانست ، آن را حرام مى كرد . پس نافرمان از پدر و مادر ، هر چه مى خواهد ، بكند كه هرگز به بهشت در نمى آيد و كسى كه به پدر و مادرش نيكوكار است ، هر چه مى خواهد ، بكند، كه به دوزخ نمى رود . ۱
۸ / ۴
فرمان بُردارى از آفريده ، با نافرمانى از آفريدگار
۴۰۶۳.المناقب ، ابن شهرآشوبـ به نقل از اسماعيل بن رجا و عمرو بن شعيب ـ: امام حسين عليه السلام بر عبد اللّه بن عمرو بن عاص گذشت . عبد اللّه گفت : هر كس دوست دارد به محبوب ترينِ زمينيان نزد آسمانيان بنگرد ، به اين ره گذر بنگرد كه من ، از شب هاى صِفّين تاكنون با او سخن نگفته ام .
ابوسعيد خُدْرى ، او را نزد امام حسين عليه السلام آورد . ايشان فرمود : «تو مى دانى كه من ، محبوب ترينِ زمينيان نزد آسمانيان هستم و با اين حال ، با من و پدرم در صفّين جنگيدى ؟! به خدا سوگند كه پدرم از من بهتر بود !» .
عبد اللّه ، عذر آورد و گفت : پيامبر صلى الله عليه و آله به من فرمود : «از پدرت اطاعت كن» .
امام حسين عليه السلام به او فرمود : «آيا گفته خداى متعال را نشنيده اى : «و اگر [پدر و مادر ]كوشيدند كه چيزى را كه بدان باور ندارى ، شريك من قرار دهى ، از آن دو اطاعت مكن» ؟ و اين گفته پيامبر خدا صلى الله عليه و آله را كه : اطاعت، در نيكى است و اين گفته اش را كه : در معصيت خالق ، براى مخلوق، اطاعتى نيست ؟» .
