۴۴۹.تاريخ دمشقـ به نقل از ابوبكر بن دُرَيد ، از حسين عليه السلام ، در روز عاشورا ـ: هان كه بى نَسَب مرا ميان دو كار ، نهاده است : گدايى و خوارى . خوارى ، از ما دور است و خداوند ، آن را براى ما نمى پذيرد ، و نيز پيامبرش و مؤمنان و دامن هاى پاك و رحم هاى پاكيزه و جان هاى غيرتمند و خوددار كه اطاعت از فرومايگان را بر مرگى كريمانه ، مقدّم نمى دارند .
۴۵۰.الإرشادـ در يادكرد وقايع روز عاشورا ـ: قيس بن اشعث به امام حسين عليه السلام گفت : ما نمى فهميم چه مى گويى؟ حكم پسرعموهايت را بپذير كه آنان ، جز آنچه دوست دارى ، به تو ارائه نمى كنند .
امام حسين عليه السلام فرمود : «نه . به خدا سوگند ، به دست خود و ذليلانه ، خودم را به شما نخواهم سپرد و همچون بندگان بى اختيار ، فرار نمى كنم!» .
سپس فرياد زد : «اى بندگان خدا ! به پروردگار خود و شما پناه مى برم كه بر من ، هجوم آوريد . به پروردگارِ خود و شما ، از هر متكبّرى كه به روز حساب ايمان ندارد ، پناه مى برم» .