۳۷۸.الأمالى ، طوسى :اصبغ بن نُباته ، از امام على عليه السلام ، از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله نقل مى كند كه فرمود : «اى فاطمه ! آيا نمى دانى كه خداى متعال ، از آسمانش به سوى زمينش نظر كرد و پدرت را از آن ، انتخاب و او را برگزيده خود كرد و به رسالتش برانگيخت و بر وحى خود ، امينش نمود؟
اى فاطمه ! آيا نمى دانى كه خداوند ، از آسمانش به سوى زمينش نظر كرد و همسرت را از آن برگزيد و به من فرمان داد كه تو را به همسرىِ او در آورم و او را وصىّ خود بگيرم؟
اى فاطمه ! آيا نمى دانى كه عرش ، از پروردگارش خواست كه آن را به زينتى بيارايد كه هيچ انسانى از خلقش را به آن ، زينت نكرده باشد و خدا ، او را به حسن و حسين آراست ؛ دو ستون از ستون هاى بهشت؟» و [در نقل ديگر ، ]روايت شده [كه فرمود :] «ستونى از ستون هاى عرش» .
۳۷۹.الأمالى ، صدوقـ به نقل از ابن عمر ، از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ: چون روز قيامت شود ، عرش پروردگار جهانيان به هر زينتى آراسته مى شود و سپس ، دو منبر از نور به طول صد ميل مى آورند و يكى را بر سمت راست و ديگرى را بر سمت چپ عرش مى نهند و حسن و حسين را مى آورند و حسن بر يكى و حسين بر ديگرى مى ايستند و پروردگار ـ تبارك و تعالى ـ ، عرش خود را به آنها مى آرايد ، آن گونه كه زن ، گوشواره بر خود مى آويزد .
۳۸۰.الأمالى ، طوسىـ به نقل از زيد بن على ، از پدرش امام زين العابدين عليه السلام ، از جدّش امام حسين عليه السلام ، از امام على عليه السلام ، از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ: حسن و حسين ، روز قيامت ، در دو سوى عرش [خداى] رحمان ـ تبارك و تعالى ـ به سانِ گوشواره هاى دو طرفِ رُخساره اند .
