هر يك ، پنج هزار درهم مقرّر نمود . ۱
و از شهر بن حوشب نقل شده:
عمر ، زمانى كه ديوان را راه انداخت ، با حسن و حسين عليهماالسلام آغاز كرد . او حسن را خواست و مقرّرى اش را داد و او را بر دامنش ـ يا بر روى پايش ـ نشاند و پيشانى اش را بوسيد و دامنش را پر كرد . آن گاه حسين را خواست و مقرّرى او را هم داد و او را بر دامنش ـ يا روى پايش ـ نشاند و پيشانى اش را بوسيد و دامنش را پر كرد .
عبد اللّه بن عمر گفت : آن دو را بر من مقدّم داشتى ، در حالى كه من صحابى هستم و آن دو نيستند ، و من از مهاجرانم و آن دو نيستند ؟ عمر گفت : خاموش ، بى مادر! پدر آن دو ، از پدر تو و مادرشان از مادر تو بهتر است ؟ ۲
دوران خليفه سوم (۲۴ ـ ۳۵ ق) ۳
امام حسين عليه السلام ، بخشى از روزگار جوانى خود ، يعنى سنين ۱۹ تا ۳۱ سالگى را دردوران خليفه سوم ، سپرى كرد. حوادثى در اين دوران از زندگى ايشان، در برخى منابع به ثبت رسيده كه به اجمال ، عبارت اند از :
۱ . مشايعت ابو ذر ، هنگام تبعيد
از قضاياى به ثبت رسيده در اين دوران ، اقدام امام عليه السلام در مشايعت كردن ابو ذر به هنگام تبعيدش به ربذه است ، با آن كه عثمان، از اين كار، منع كرده بود.
از ابن عبّاس نقل شده :
وقتى ابو ذر به ربذه ۴ تبعيد شد ، عثمان دستور داد كه در ميان مردم ، جار بزنند كه :