۳ / ۵
تصريح امام زين العابدين عليه السلام به امامت او
۶۰۸.الكافىـ به سند معتبر ، از ابو عبيده و زُراره ، هر دو از امام باقر عليه السلام ـ: هنگامى كه امام حسين عليه السلام كشته شد ، محمّد بن حنفيّه براى امام زين العابدين عليه السلام پيام فرستاد و با او خلوت كرد و به او گفت : اى برادرزاده ! مى دانى كه پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ، وصيّت و امامتِ پس از خود را به امير مؤمنان عليه السلام و سپس به حسن عليه السلام و حسين عليه السلام ، سپرد و پدرت ـ كه خدايش از او خشنود باد و بر روحش درود ـ شهيد شد ، بى آن كه وصيّتى كرده باشد و من ، عموى تو و شبيه پدرت هستم و من ، از على زاده شده ام و سن و پيشينه بيشترم ، مرا نسبت به تو كه جوان هستى ، سزاوارتر مى كند . پس در وصيّت و امامت ، با من ، اختلاف و احتجاج مكن .
امام زين العابدين عليه السلام به او فرمود : «اى عمو ! از خدا پروا كن و آنچه را حقّ تو نيست ، ادّعا مكن . من به تو اندرز مى دهم كه از جاهلان نباشى . اى عمو ! پدرم ـ كه درودهاى خدا بر او باد ـ پيش از آن كه به سوى عراق برود ، به من وصيّت كرد و ساعتى پيش از شهادتش ، عهد امامت را به من سپرد و اين ، سلاح پيامبر خداست كه نزد من است . پس متعرّض اين منصب (امامت) مشو كه من از كوتاه شدن عمرت و پريشانْ حالى ات بيم دارم . خداى عز و جل ، وصايت و امامت را در نسل حسين عليه السلام قرار داد . پس اگر مى خواهى اين را بدانى ، با ما به سوى حجر الأسود بيا تا حكم مسئله را از او بخواهيم .
گفتگوى ميان آن دو در مكّه بود . لذا به راه افتادند تا نزد حجر الأسود رسيدند . امام زين العابدين عليه السلام به محمّد بن حنفيّه فرمود : «تو آغاز كن و به درگاه خداوند عز و جل ، گريه و زارى كن و از او بخواه كه حجر الأسود ، برايت سخن بگويد و آن گاه از حجر الأسود بپرس» .
محمّد ، با خلوص و گريه ، دعا كرد و از خدا خواست . آن گاه ، حجر را خوانْد ؛ امّا حجر ، پاسخش را نداد .
امام زين العابدين عليه السلام فرمود : «اى عمو ! اگر وصى و امام بودى ، پاسخت را مى داد» .
محمّد به او گفت : اى برادرزاده ! تو خدا را بخوان و از آن (حجر الأسود) بپرس .
امام زين العابدين عليه السلام ، به اندازه دلخواه ، در پيشگاه خداوند ، دعا كرد و سپس [خطاب به حجر] فرمود : «به آن كه پيمانِ پيامبران و پيمانِ اوصيا و پيمان همه مردمان را در تو قرار داده ، سوگندت مى دهم كه به ما بگو : وصى و امامِ پس از حسين بن على كيست؟» .
حجر الأسود ، تكان خورد تا آن جا كه نزديك بود از جايش به در رود . سپس خداى عز و جل ، او را به سخن در آورد و با زبان عربى روشن گفت : خدايا ! بى ترديد ، وصيّت و امامت پس از حسين بن على ، با على بن الحسين بن على بن ابى طالب ، و پسر فاطمه ، دختر پيامبر خداست .
محمّد بن على ، باز گشت ، در حالى كه ولايت امام زين العابدين عليه السلام را پذيرفته بود .
