۵۶۸.كفاية الأثرـ به نقل از زيد بن ثابت ـ: حسن و حسين عليهماالسلام بيمار شدند و پيامبر خدا صلى الله عليه و آله از آنها عيادت كرد و آن دو را گرفت و بوسيد . سپس دست به سوى آسمان بُرد و گفت : «خدايا ! اى پروردگار آسمان هاى هفتگانه و آنچه زير پوشش آنهاست ! و اى پروردگار بادها و آنچه پراكنده مى كند ! خدايا ! اى خداوند همه چيز! تو اوّلى و چيزى پيش از تو نيست ، و تو در ژرفايى و چيزى پايين تر از تو نيست . اى پروردگار جبرئيل و ميكائيل و اسرافيل ! و اى خداى ابراهيم و اسحاق و يعقوب ! از تو مى خواهم بر اين دو منّت نهى و آنها را عافيت دهى و آن دو را زير سايه حمايت و مراقبت خود ، قرار دهى و با رحمتت ، بدى و خطر را از آن دو بگردانى» .
سپس دستش را بر شانه حسن عليه السلام نهاد و فرمود : «تو امام و فرزند ولىّ خدايى» .
و دستش را بر پشت حسين عليه السلام نهاد و فرمود : «تو امام و پدر امامان هستى . نُه امام نيك ، از پشت تو هستند كه نهمين [آنان] ، قائم آنان است . هر كس به شما و امامان از نسل شما چنگ زند ، روز قيامت با ماست و در بهشت ، در همان رتبه هاى ماست» .
بيمارى آن دو با دعاى پيامبر خدا صلى الله عليه و آله خوب شد .
