فصل يكم : احاديث قدسى در باره امامت امام حسين عليه السلام و فرزندانش
۱ / ۱
وصيّت به امامت
۵۳۶.علل الشرائعـ به سند معتبر از عبد العلى بن اَعيَن ، از امام صادق عليه السلام ـ: خداوند عز و جل ، على را ويژه وصيّت پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و آنچه به او مى رسد ، كرد و حسن و حسين عليهماالسلامبه آن ، اقرار كردند . سپس به حسن عليه السلام وصيّت شد و حسين عليه السلام در اين باره تسليم بود ، تا آن كه امر به حسين عليه السلام رسيد و هيچ كس كه سابقه اى مانند او داشته باشد ، در آن با او منازعه نكرد . على بن الحسين (زين العابدين) عليه السلام نيز سزاوار آن بود ، به دليل اين سخن خداى عز و جل : «در كتاب خدا ، برخى خويشان ، از برخى ديگر ، سزاوارترند» ، و پس از على بن الحسين عليه السلام ، امامت جز در فرزندان و فرزندانِ فرزندان نيست .
