۶ / ۸
شفا يافتن بيمار به بركت زيارتش
۵۳۵.الدعوات :شيخ ابو جعفر نيشابورى رضى الله عنه برايم گفت : سالى با جماعتى به قصد زيارت [بارگاه] مولايمان ابا عبد اللّه الحسين عليه السلام به راه افتاديم. در دو يا سه فرسنگى بارگاه امام حسين عليه السلام ، مردى از جماعت ، فلج شد ، گويى كه تكّه گوشتى است ؛ امّا ما را به خداى سبحان ، سوگند مى داد كه تنهايش نگذاريم و او را تا بارگاه امام عليه السلام ببريم . ما هم او را بر چارپا محكم بستيم و از او مراقبت و مواظبت مى كرديم تا به بارگاه امام ـ كه درود و سلام بر مَدفونان آن باد ـ رسيديم . او را در پارچه اى نهاديم و دو نفر از ما دو سوى پارچه را گرفتيم و او را بالاى قبر ، نگاه داشتيم . او دعا و گريه و زارى و مناجات مى كرد و خدا را به حقّ حسين عليه السلام سوگند مى داد كه به او عافيت عطا كند .
ابو جعفر گفت : هنگامى كه پارچه بر روى زمين فرود آمد ، مرد برخاست و نشست و سپس رفت ، گويى كه بند از پايش برداشته اند . ۱
