ر . ك : ص ۱۶۱ (فصل پنجم : ويژگى هاى عبادى امام حسين عليه السلام ) .
۴ / ۷
فروتنى
۵۰۵.الزهد ، ابن حنبلـ به نقل از مِسعَر ـ: حسين بن على عليه السلام بر بينوايانى گذشت . با آنان نشست و سپس گفت : «بى گمان ، او (خداوند) ، مستكبران را دوست ندارد» . ۱
۵۰۶.تفسير العيّاشىـ به نقل از مَسعَدة بن صدقه ـ: حسين بن على عليه السلام بر بينوايانى گذشت كه عبايشان را پهن نموده و تكّه نانى بر آن گذاشته بودند . گفتند : اى فرزند پيامبر خدا! به سوى ما بيا .
امام حسين عليه السلام خم شد و با آنان ، هم غذا شد و سپس تلاوت كرد : «بى گمان ، خداوند ، مستكبران را دوست ندارد». ۲
سپس فرمود : «من دعوت شما را پذيرفتم . شما نيز بپذيريد» .
آنان گفتند : حتما و بر روى چشم ، اى فرزند پيامبر خدا!
سپس برخاستند و با او آمدند تا به خانه اش رسيدند . امام عليه السلام به رَباب فرمود : «آنچه اندوخته اى ، [براى آنان] بياور» . ۳
۵۰۷.الطبقات الكبرى (الطبقة الخامسة من الصحابة)ـ به نقل از ابو بكر بن محمّد بن عمرو بن حزم ـ: حسين عليه السلام بر بينوايانى گذشت كه در صُفّه ، ۴ غذا مى خوردند . آنان گفتند : بفرما غذا !
حسين عليه السلام فرود آمد و گفت : «خداوند ، متكبّران را دوست ندارد» و با آنان ، غذا خورد .
سپس به آنها فرمود : «من ، دعوت شما را اجابت كردم . شما هم [دعوت ]مرا اجابت كنيد» .
آنان پذيرفتند . با آنان به خانه اش رفت و به رَباب فرمود : «آنچه اندوخته اى ، بياور» .
1.از نقل الدرّ المنثور كه در آن، تعابير «مى گذشت» و «مى نشست» و «مى گفت» آمده، چنين فهميده مى شود كه امام حسين عليه السلام به طور مستمر با بينوايان ، همنشينى داشته است .
2.اشاره به آيه ۲۳ از سوره نحل است كه در حديث پيشين، گذشت.
3.در تفسير القرطبى ، به جاى جمله آخر ، چنين آمده است : «و حسين به آنان خورانْد و نوشانْد و عطا كرد و آنان ، باز گشتند» .
4.اهل صُفّه ، گروهى از درويشان مهاجر بودند كه خانه اى براى سكونت نداشتند . آنها به سايبانى در مسجد مدينه پناه آورده و در آن جا ساكن شده بودند و اين سنّت (زندگى كردن فقرا در كنار مسجد) ، پس از روزگار پيامبر خدا نيز ادامه داشت .
