۵۰۱.المعجم الكبيرـ به نقل از عمر بن على بن الحسين ، از پدرش امام زين العابدين عليه السلام ـ: حسين بن على عليه السلام ، در حالى به شهادت رسيد كه بدهىِ فراوانى داشت و [پدرم] امام زين العابدين عليه السلام براى [پرداخت] آن ، فلان چاه و فلان چاه را فروخت .
۵۰۲.دلائل الإمامةـ به نقل از عُيَينة بن مُصعَب ، از امام صادق عليه السلام ـ: روزى حسن عليه السلام به برادرش حسين عليه السلام گفت و عبد اللّه بن جعفر هم آن جا حاضر بود : «اين طاغوت (يعنى معاويه) ، اوّلِ ماه ، عطاياى شما را مى فرستد . با آن، چه مى كنيد؟» .
حسين عليه السلام گفت : من بدهى اى دارم و انديشناك آن هستم . اگر خداوند ، آن را برايم بياورد ، بدهى ام را مى پردازم .
چون اوّلِ ماه شد ، عطاياى آنها رسيد . معاويه براى حسن عليه السلام يك ميليون درهم ، براى حسين عليه السلام نهصد هزار درهم و براى عبد اللّه بن جعفر ، پانصد هزار درهم فرستاده بود . عبد اللّه بن جعفر گفت : اين ، چگونه بدهى مرا ادا كند؟ نمى شود و آنچه مى خواهم ، نيست .
امّا حسن عليه السلام آن را گرفت و بدهى اش را پرداخت . حسين عليه السلام نيز آن را گرفت و بدهى اش را از آن ، ادا كرد و يكْ سوم از باقى مانده را ميان خانواده و وابستگانش قسمت كرد و دوسومِ باقى مانده را در همان روز ، انفاق نمود . امّا عبد اللّه بن جعفر ، [با اين عطا] بدهى اش را پرداخت و ده هزار درهم ، اضافه آمد كه آن را به همان پيكى كه پول ها را آورده بود ، بخشيد .
معاويه از فرستاده اش پرسيد : آنان با پول ها چه كردند؟ او نيز آنچه را آنان كرده بودند ، گزارش داد .
