105
دانشنامه امام حسين عليه السلام بر پايه قرآن و حديث - جلد دوّم

۴۶۲.مقتل الحسين عليه السلام ، خوارزمىـ به نقل از حسن بصرى ـ: حسين عليه السلام ، سَرورى بى رغبت به دنيا ، پارسا ، شايسته ، خيرخواه و خوش خو بود .

۴۶۳.تاريخ دمشقـ به نقل از عصام بن مُصطَلَق ـ: به كوفه آمدم و به مسجد رفتم . حسين بن على عليه السلام را در آن جا ديدم كه نشسته بود . از شكل و شمايلش خوشم آمد . گفتم : تو فرزند ابو طالبى؟ فرمود : «آرى» .
حسد ، در من زبانه كشيد و آنچه در باره او و پدرش نهان مى كردم ، بيرون افتاد و به او و پدرش ناسزا گفتم و در اين باره ، كوتاهى و پنهانكارى ننمودم ؛ امّا حسين عليه السلام با نگاه رحمت و شفقت به من نگريست و فرمود : «آيا تو از شاميان هستى؟» .
گفتم : آرى . سرشتى است كه از پدرانم به ارث برده ام . ۱
پشيمانى را بر آنچه از من بر او رفته بود ، در من احساس كرد و فرمود : «امروز ، بر تو سرزنشى نيست . خداوند ، شما را مى آمرزد . ۲ براى كارهايت به ما مراجعه كن كه ما را آن گونه كه با نگاه خوش بينانه مى بينى ، خواهى يافت» .
من از او جدا نشدم ، مگر آن كه هيچ كس در زمين نزد من ، محبوب تر از او و پدرش نبود . نيز گفتم : خدا بهتر مى داند كه رسالت هايش را در كجا قرار دهد .
سپس اين شعرها را سرودم :

آيا نمى بينى كه بردبارى ، زيورِ بردباران استبويژه ، اگر مقام و منزلت ، بردبارى را بيارايد؟
فرزند پيامبر خدا ، در راه هدايت او ، گام مى نهدخيمه كرامت و بزرگى ، بر او استوار است .
به نيكى ، نزديك و از ناسزاگويى ، دور استدر گذرنده است وچون از او پوزش بخواهى ، پوزش پذير است
در گذرنده از ستمكار است ، در حالى كهاگر مى خواست ، او را با زشتى هايش رسوا و تأديب مى كرد .
تو ، به خورشيد اوج گيرنده بگو : كجا به او مى رسى؟بلندى اش را ببين و آن گاه بنگر كه چگونه پديدار مى شوى؟

1.در متن عربى آمده است : «شِنشِنةٌ أعرِفُها مِن اَخزَمَ (اين ، خصلتى است كه من از اخزم مى شناسم)» كه مَثَلى شعرى است . مى گويند : ابو اخزم ، جد ابو حاتم طايى يا جدّ جدّ او ، پسرى داشت به نام اَخزَم ، كه مُرد و پسرانى را باقى گذاشت . روزى آنها در يك جا به جدّشان حمله كردند و او را خون آلود نمودند . او چنين سرود : فرزندانم ، مرا به خون آغشتند اين ، خصلتى است كه من از اخزم مى شناسم . گويى وى ، عاقّ والدين بوده و پسرانش هم در طبيعت و اخلاق ، شبيه پدرشان بوده اند .

2.اشاره به آيه ۹۳ از سوره يوسف است .


دانشنامه امام حسين عليه السلام بر پايه قرآن و حديث - جلد دوّم
104

۴۶۲.مقتل الحسين عليه السلام للخوارزمي عن الحسن البصري :كانَ الحُسَينُ بنُ عَلِيٍّ عليه السلام سَيِّدا زاهِدا وَرِعا صالِحا ناصِحا حَسَنَ الخُلُقِ . ۱

۴۶۳.تاريخ دمشق عن عصام بن المصطلق :دَخَلتُ الكوفَةَ فَأَتَيتُ المَسجِدَ ، فَرَأَيتُ الحُسَينَ بنَ عَلِيٍّ عليه السلام جالِسا فيهِ فَأَعجَبَني سَمتُهُ ورُواهُ ، فَقُلتُ : أنتَ ابنُ أبي طالِبٍ ؟ قالَ : أجَل ، فَأَثارِ مِنِّي الحَسَدُ ما كُنتُ اُجِنُّهُ لَهُ ولِأَبيهِ ، فَقُلتُ : فيكَ وبِأَبيكَ ! وبالَغتُ في سَبِّهِما ولَم اُكَنِّ ، فَنَظَرَ إلَيَّ نَظَرَ عاطِفٍ رَؤُوفٍ ، وقالَ : أمِن أهلِ الشّامِ أنتَ ؟ فَقُلتُ : أجَل ! شِنشِنَةٌ أعرِفُها مِن أخزَمَ ۲ . فَتَبَيَّنَ فِيَّ النَّدَمَ عَلى ما فَرَطَ مِنّي إلَيهِ .
فَقالَ : لا تَثريبَ عَلَيكَ اليَومَ يَغفِرُ اللّهُ لَكُمُ ۳ ، انبَسِط إلَينا في حَوائِجِكَ لَدَينا تَجِدنا عِندَ حُسنِ ظَنِّكَ بِنا ، فَلَم أبرَح وعَلى وَجهِ الأَرضِ أحَبُّ إلَيَّ مِنهُ ومِن أبيهِ .
وقُلتُ : اللّهُ أعلَمُ حَيثُ يَجعَلُ رِسالاتِهِ ، ثُمَّ أنشَأتُ أقولُ :

أَلَم تَرَ أنَّ الحِلمَ زَينٌ لِأَهلِهِولا سِيَّما إن زانَ حِلمَكَ مَنصَبُ
سَليلُ ۴ رَسولِ اللّهِ يَقتَصُّ هَديَهُعَلَيهِ خِباءُ المُكرَماتِ مُطَنَّبُ ۵
قَريبٌ مِنَ الحُسنى بَعيدٌ مِنَ الخَنا ۶صَفوحٌ إذَا استَعتَبتَهُ فَهُوَ مُعتَبُ
صَفوحٌ عَلَى الباغي ولَو شاءَ لاقَهُبِشَنعاءَ فيها لِامرِىٍ مُتَأَدَّبُ
فَقُل لِمُسامِي الشَّمسِ أنّى تَنالُهاتَأَمَّل سَناها وَانظُرَن كَيفَ تَعرَبُ ۷

1.مقتل الحسين عليه السلام للخوارزمي : ج ۱ ص ۱۵۳ ؛ مستدرك الوسائل : ج ۷ ص ۱۹۲ ح ۸۰۰۶ نقلاً عن مجمع البحرين في مناقب السبطين .

2.أبو أخزم جدّ أبي حاتم طيء أو جدّ جدّه ، كان له ابن يقال له أخزم ، فمات أخزم وترك بنين فوثبوا يوما في مكان واحد على جدّهم أبي أخزم فأدموه ، فقال : إنّ بنيّ رمّلوني بالدمِشنشنة أعرفها من أخزمِ كأنّه كان عاقّا ، والشنشنة : الطبيعة ، أي أنّهم أشبهوا أباهم في طبيعته وخُلقه (لسان العرب : ج ۱۲ ص ۱۷۷ «خزم») .

3.إشارة إلى الآية ۹۲ من سورة يوسف .

4.السَّلِيلُ : الولد ، والاُنثى سليلة (الصحاح : ج ۵ ص ۱۷۳۱ «سلل») .

5.مُطنّبُ : أي مشدود بالأطناب ، والطُنَب : حبل الخباء (الصحاح : ج ۱ ص ۱۷۲ «طنب») .

6.الخَنَا : الفُحش في القول (النهاية : ج ۲ ص ۸۶ «خنا») .

7.تاريخ دمشق : ج ۴۳ ص ۲۲۴ و راجع : تفسير القرطبي : ج ۷ ص ۳۵۰ .

  • نام منبع :
    دانشنامه امام حسين عليه السلام بر پايه قرآن و حديث - جلد دوّم
    سایر پدیدآورندگان :
    جمعی از پژوهشگران
    تعداد جلد :
    16
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    01/01/1388
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 4524
صفحه از 469
پرینت  ارسال به