۱۲ / ۴
زيارت امام عليه السلام در روز عاشورا ، به روايت «المزار القديم» ، از علقمه
۳۲۷۰.مستدرك الوسائل :[ در ] المزار القديم ، به نقل از علقمه بن محمّد حَضرَمى ، از امام باقر عليه السلام [ آمده است ] : «هر كس روز عاشورا ـ كه روز دهم محرّم است ـ بخواهد حسين بن على بن ابى طالب عليه السلام را زيارت كند و با گريه و درد و اندوه ، روز را سپرى كند ، خدا را با پاداش دو هزار حج و دو هزار عمره و دو هزار جهاد ، ديدار مى كند كه پاداش هر يك از حج و عمره و جهادها ، مانند پاداش حج و عمره گزاردن و جهاد كردن همراه پيامبر خدا و امامان ـ كه درودهاى خدا بر همه آنان باد ـ ، است» .
علقمة بن محمّد حَضرَمى مى گويد : به امام باقر عليه السلام گفتم : فدايت شوم ! پس كسى كه در سرزمين هاى دوردست است و آمدن به زيارت در اين روز ، برايش ممكن نيست ، چه كند ؟
فرمود : «وقتى اين روز (يعنى روز عاشورا) مى شود ، هر كس از مردم كه دوست دارد او را از دور يا نزديك ، زيارت كند ، به بيابان بيايد و يا به بام خانه اش برود و دو ركعت نماز سبُك بخواند كه در هر دو ركعت ، سوره اخلاص را قرائت كند و چون سلام داد ، با اشاره ، به او سلام كند و با اشاره و سلام و نيّتش ، همان جهتى را قصد كند كه [قبر] ابا عبد اللّه الحسين عليه السلام در آن قرار دارد . سپس با تسليم و دلْ شكسته مى گويى :
سلام بر تو ، اى فرزند پيامبر خدا ! سلام بر تو ، اى فرزند مژده و بيم دهنده ، ۱ و فرزند سَرور اوصيا ! سلام بر تو ، اى فرزند فاطمه ، سَرور زنان جهانيان ! سلام بر تو ، اى برگزيده خدا و فرزند او ! سلام بر تو ، اى خونِ طلبيده خدا و فرزند خونِ طلبيده او ! سلام بر تو ، اى كشته اى كه انتقامِ خونت گرفته نشده ! سلام بر تو ، اى امام هدايتگر پاك ، و بر روح هايى كه بر گِرد تو فرود آمده اند و در جوار تو ، اقامت گُزيده اند و با زائران تو ، بر تو ميهمان شدند ! از من به تو سلام ، تا هميشه ماندنم و هميشه شب و روز ! سوگ تو ميان مؤمنان و مسلمانان ، بزرگ و سنگين است ، و نيز ميان همه آسمانيان و زمينيان ، كه ما از آنِ خداييم و به سوى او باز مى گرديم . درودها ، بركت ها و سلام هاى خدا بر تو ، اى ابا عبد اللّه الحسين ، و بر پدران پاك و برگزيده ات ، و بر فرزندان ره نما و ره يافته تان !
خداوند ، لعنت كند كسانى كه تو را وا نهادند و يارى و كمك به شما را ترك كردند ! و خداوند ، لعنت كند كسانى را كه اساس ستم بر شما را بنيان نهادند و ظلم بر شما را فراهم ساختند و راه آزار شما و عيبجويى از شما را هموار ساختند و اين را در خانه هايتان و پيروانتان ، جارى كردند ! از ايشان و پيروان و دنباله روهايشان ، به سوى خداى عزوجل و شما ـ اى سَروران و دوستداران و امامان من ـ ، بيزارى مى جويم .
اى سرپرستان من ! از خدايى كه مقام شما را بزرگ داشت و منزلت و شأن شما را شرافت بخشيد ، مى خواهم كه مرا با ولايت و محبّت و پيروى شما ، و بيزارى از دشمنان شما ، بزرگ بدارد . از خداى نيكى كننده مهربان ، مى خواهم كه دوستى شما را روزىِ من كند و مرا همراه امام منتظَر و هدايتگر از خاندان محمّد ، موفّق بدارد كه انتقام خون شما را بگيرم و در دنيا و آخرت ، مرا با همراه شما قرار دهد و مرا به مقام ستوده شما نزد او برساند . از خداوند عزّ و جلّ مى خواهم كه به حقّ شما و منزلتى كه خداوند برايتان قرار داده ، به مصيبتِ رسيده به من [ به سبب شهادت شما ] ، برترين پاداشى را كه به مصيبت ديده مى دهد ، بدهد . ما از آنِ خداييم و به سوى او بازمى گرديم . چه مصيبتى ! چه قدر فجيع و ريش كننده دل هاى مؤمنان و مسلمانان است ! ما از آنِ خداييم و به سوى او باز مى گرديم .
خدايا ! بر محمّد و خاندان محمّد ، درود فرست و مرا در اين جا ، از كسانى قرار ده كه به درود و رحمت و مغفرت تو دست مى يابند ، و مرا در دنيا و آخرت ، از آبروداران و مقرّبان درگاهت قرار ده ، كه من با محمّد و خاندان محمّد ـ كه درودهاى تو بر او و همه آنان باد ـ ، به تو تقرّب مى جويم .
خدايا ! من با برگزيده خلقت و برگرفته خلقت ، محمّد ، و نيز على و فرزندان پاك آن دو ، به تو توسّل و توجّه مى جويم ! خدايا ! بر محمّد و خاندان محمّد ، درود فرست و مرگ و زندگى مرا مانند مرگ و زندگى آنان ، قرار ده و ميان من و ايشان در دنيا و آخرت ، جدايى مينداز ، كه تو شنونده دعايى .
خدايا ! اين ، روزى است كه كيفر را تجديد مى كنى و لعنت را بر يزيد لعين و خاندان او ، و بر خاندان زياد و عمر بن سعد و شمر ، فرود مى آورى . خدايا ! آنان را لعنت كن و كسى را كه به سخن و كار آنان خشنود شده ، لعنت كن ، لعنتى فراوان از اوّل تا به آخر ، و آنان را با آتش سوزانت بسوزان و آنان را در دوزخت جاى ده ، كه بد مقصدى است ! و بر ايشان و هر كس كه دنباله رو آنان بود و با ايشان ، بيعت نمود و پيروى شان كرد و يارى شان داد و به كارشان راضى شد ، آن [ آتش ] را لازم بگردان ، و لعنت هايت را كه بر هر ستمكار و غاصب و منكر و كافر و مشرك و هر شيطان رانده شده و زورگوى لجوجى فرو مى ريزى ، براى ايشان و بر آنان ، بگشاى .
خدايا ! يزيد و خاندان يزيد و خاندان مروان ، همگى را لعنت كن . خدايا ! خشم و ناخشنودى و عذاب و انتقامت را بر نخستين ستمكارى كه بر اهل بيت پيامبرت ستم كرد ، دوچندان كن . خدايا ! همه ستمكاران به ايشان را لعنت كن و از آنان ، انتقام بگير ، كه تو از مجرمانْ انتقام گيرنده اى .
خدايا ! نخستين ظالمى را كه به خاندان محمّد ، ظلم كرد ، لعنت كن و جان ها و خانه ها و قبرهايشان را لعنت كن ؛ و گروهى را كه در برابر حسين ، فرزند دختر پيامبرت ، صف آرايى كردند و با او جنگيدند و همراهان و ياوران و ياران و دوستان و پيروان و دوستداران و خاندان و فرزندانش را كُشتند ، لعنت كن .
خدايا ! كسانى كه مالش را به غارت بردند و حَرَمش (زن و فرزندش) را اسير كردند و سخن و گفتارش را نشنيدند ، لعنت كن . خدايا ! هر كس را از اوّلين تا آخرين و از همه مردمان تا روز جزا كه خبر اين كارها به او رسيد و به آن راضى شد ، لعنت كن .
سلام بر تو ، اى ابا عبد اللّه الحسين ، و بر هر كس كه تو را يارى داد و كمك كرد و با جان خود ، با تو همراهى كرد و در راه دفاع از تو خونش را داد ! سلام بر تو ، اى مولاى من و بر ايشان ، و بر روح تو و روح هاى ايشان ، و بر خاك تو و خاك هاى ايشان !
خدايا ! مِهر و خشنودى و آرامش و خُرّمى را نثار آنان گردان . سلام بر تو ، اى مولاى من ، اى ابا عبد اللّه ، اى فرزند خاتم پيامبران ، و اى فرزند سَرور وصيّان و اى فرزند سَرور زنان جهانيان ! سلام بر تو ، اى شهيد ، فرزند شهيد ! خدايا ! در اين لحظه و در اين روز و اين هنگام و هر زمان ، از من به او درود و سلام برسان .
سلام بر تو ، اى فرزند سَرور جهانيان و بر شهيدان همراه تو ؛ سلامى به پيوستگىِ شب و روز ! سلام بر حسين بن علىِ شهيد ! سلام بر على بن الحسين شهيد ! سلام بر عبّاس شهيد ، فرزند امير مؤمنان ! سلام بر شهيدان نسل امير مؤمنان ! سلام بر شهيدان نسل جعفر و عقيل ! سلام بر هر مؤمن شهيد ! خدايا ! بر محمّد و خاندان محمّد ، درود فرست و از جانب من به ايشان ، درود برسان .
سلام بر تو ، اى پيامبر خدا و رحمت و بركات و سلام خدا بر تو ! خداوند ، عزاى تو را در مصيبت فرزندت حسين ، نيكو گردانَد . سلام بر تو ، اى ابو الحسن ، اى امير مؤمنان ، و سلام و رحمت و بركات خدا بر تو باد ! خداوند ، عزاى تو را در مصيبت فرزندت حسين ، نيكو گردانَد ! سلام بر تو ، اى فاطمه ، اى دختر پيامبر خداى جهانيان و سلام و رحمت و بركات خدا بر تو باد ! خداوند ، عزاى تو را در مصيبت فرزندت حسين ، نيكو گردانَد ! سلام بر تو اى ابا محمّد ، حسن ، و سلام و رحمت و بركات خدا بر تو باد ! خداوند ، عزاى تو را در مصيبت برادرت حسين ، نيكو گردانَد ! سلام بر روح هاى مردان و زنان مؤمن ، زندگان و مُردگان آنان ، و سلام و رحمت و بركات خدا بر ايشان باد ! خداوند ، عزايشان را در مصيبت مولايشان حسين ، نيكو گردانَد ! خدايا ! ما را از انتقام گيرندگانِ خون او ـ همراه آن امام عادل كه اسلام و اهل آن را با او عزّت مى دهى ـ قرار ده ، اى خداى جهانيان !
سپس به سجده برو و بگو :
خدايا ! تو را بر پيشامدهاى سهمگينى كه نزديك مى شوند ، مى ستايم . ستايش ، در هر كارى از آنِ توست و شِكوه مصيبت هاى بزرگ ، به توست كه بر برگزيدگان و دوستانت وارد مى كنى تا كرامت و فضل فراوان تو ، بر ايشانْ واجب گردد .
خدايا ! بر محمّد و خاندان محمّد ، درود فرست و در روز ورود [ به محشر ] ، شفاعت حسين ، جايگاه شهود و ورود به حوض [ كوثر ] را روزى ام كن و نزد خودت برايم ثبات قدم در كنار حسين و ياران حسين ، قرار ده ؛ كسانى كه با جان خود ، او را يارى كردند و براى او ، خون خود را دادند و همراه او و به خاطر رضايت تو و به اميد تو و از سرِ تصديق به وعده ات و بيم از تهديدت ، با دشمنانت جنگيدند ، كه تو هر چه را بخواهى ، خوب مى بينى [ و پاس مى دارى ] ، اى مهربان ترينِ مهربانان !» .
امام صادق عليه السلام [سپس] فرمود : «با اين زيارت ، حسين بن على عليه السلام را از بالاى سرِ امير مؤمنان ـ كه درودهاى خداوند بر همه آنان باد ـ زيارت مى كنند » .
علقمة بن محمّد حَضْرَمى ، از امام باقر عليه السلام چنين نقل كرده است : «اى علقمه ! اگر مى توانى او را هر روز در خانه ات و منطقه ات و يا هر جاى ديگرى از زمين خدا كه هستى ، با اين زيارت نامه زيارت كنى ، بكن ، كه پاداش همه آن را مى برى . پس در نفرين بر قاتل و دشمنش بكوشيد و زيارت ، در اوّلِ روز و قبل از زوال خورشيد باشد . اى علقمه ! بر حسين بگِرييد و ناله كنيد . . . » .
