37
دانشنامه امام حسين عليه السلام بر پايه قرآن و حديث - جلد دوازدهم

۳۲۶۶.عوالى الّلآلى ـ از امام صادق عليه السلام ـ :هر كس حسين عليه السلام را روز عاشورا زيارت كند و آن روز را گريان و اندوهگين سپرى كند ، مانند كسى است كه پيشِ روى او شهيد شده است تا آن جا كه شريك منزل هايشان در بهشت مى شود .

۳۲۶۷.تهذيب الأحكام ـ به نقل از حريز ، از امام صادق عليه السلام ـ :هر كس روز عاشورا ، حسين عليه السلام را زيارت كند ، بهشت برايش واجب مى شود .

۱۲ / ۲

زيارت امام عليه السلام در روز عاشورا ، به روايت «كامل الزيارات» ، از عَلقَمه

۳۲۶۸.كامل الزياراتـ به نقل از عَلقَمة بن محمّد حَضرَمى ـ: به امام باقر عليه السلام گفتم : دعايى به من ياد بده كه در اين روز با آن ، از نزديك امام حسين عليه السلام را زيارت كنم و دعايى ياد بده تا هنگامى كه نزديك نيستم و از جايى دور و از خانه ام به او اشاره مى كنم ، آن را بخوانم .
فرمود : «اى علقمه ! هنگامى كه با اشاره به او سلام دادى و دو ركعت ، نماز خواندى و پس از دو ركعت نماز و با اشاره به او چنين گفتى [ كه مى آيد ] ، در واقع ، با اين گفته هايت ، با دعايى كه فرشتگان او را زيارت مى كنند ، دعا كرده اى و خداوند ، هزار هزار حَسَنه ، برايت مى نويسد و هزار هزار سيّئه ، از تو محو مى كند و هزار هزار درجه ، تو را بالا مى برد و مانند كسى مى شوى كه همراه حسين بن على عليه السلام شهيد شده است و شريك و هم رتبه آنان مى شوى و جز در ميان شهيدان همراه او ، شناخته نمى شوى و پاداش زيارت هر پيامبر و فرستاده اى و پاداش زيارت هر كسى را كه حسين عليه السلام را از همان روز شهادتش زيارت كرده است ، مى برى .
چنين مى گويى :
سلام بر تو ، اى ابا عبد اللّه ! سلام بر تو ، اى فرزند پيامبر خدا ! سلام بر تو ، اى برگزيده خدا و فرزند برگزيده او ! سلام بر تو ، اى فرزند امير مؤمنان و فرزند سَرورِ اوصيا ! سلام بر تو ، اى فرزند فاطمه ، سَرور زنان جهانيان ! سلام بر تو ، اى كسى كه خدا ، برايت خونخواهى مى كند و زاده كسى كه خدا ، براى او خونخواهى مى نمايد ؛ و اى كشته اى كه انتقامِ خون تو و كسانت ، سِتانده نشده است !
سلام بر تو و روان هايى كه به آستانِ تو در آمده و در كنار خيمه هاى تو ، فرود آمدند ! از من بر همه شما ، درود و سلام خدا باد ؛ جاودانه ، تا آن دَم كه زنده ام و روزها و شب ها پا بر جاست !
اى ابا عبد اللّه ! به راستى كه سوگ و مصيبتِ تو بر ما و بر همه آسمانيان ، بس بزرگ و گران آمد . خداوند ، لعنت كند كسانى را كه بيداد و ستم بر شما خاندانِ رسالت را بنياد نهادند ؛ و خداوند ، لعنت كند كسانى را كه شما را از جايگاهتان ، دور نمودند و از مقامتان بركنار كردند ؛ همان مقامى كه خدا به شما عطا فرموده بود ! و خداوند ، لعنت كند كسانى را كه شما را كُشتند ! و خداوند ، لعنت كند كسانى را كه جنگ با شما را زمينه سازى و فراهم نمودند !
اى ابا عبد اللّه ! همانا من تا روز رستاخيز ، در آشتى ام با هر كه با شما در آشتى باشد ، و در جنگم با هر كه با شما در پيكار باشد ! و خدا لعنت كند خاندان زياد و خاندان مروان را ! و خداوند ، لعنت كند بنى اميّه را ، جملگى ! و خداوند ، لعنت كند زاده مرجانه را ! و خداوند ، لعنت كند عمر ، زاده سعد را ! و خداوند ، لعنت كند شِمر را ! و خداوند ، لعنت كند كسانى را كه براى جنگ با تو ، اسب زين كردند و لگام زدند و آماده شدند [ و به راه افتادند ] !
اى ابا عبداللّه ! پدر و مادرم به فدايت ! به راستى سوگوارى من بر تو ، بس بزرگ است . اينك از خدايى كه مقام تو را بلند و گرامى داشت ، مى خواهم كه مرا هم به خاطر تو ، گرامى بدارد و خونخواهى تو را همراهِ رهبرى پيروزمند از خاندان محمّد ـ كه درود خدا بر او و خاندانش باد ـ ، نصيبم گردانَد .
خدايا ! مرا به خاطر حسين عليه السلام در دنيا و آخرت ، آبرومند گردان . اى سرور من ، اى ابا عبد اللّه ! همانا من به درگاهِ خدا ، تقرّب مى جويم و به پيشگاهِ پيامبرش و به امير مؤمنان و به فاطمه و به حسن و به سوى تو تقرّب مى جويم ، به خاطر محبّت و دوستىِ تو ؛ و با بيزارى از دشمنانت و كسانى كه تو را كُشتند و جنگ افروختند ، و نيز از همه دشمنان شما ؛ و با بيزارى از كسانى كه ستم و بيداد بر شما را بنياد نهادند . و بيزارى مى جويم به درگاه خدا و پيشگاه پيامبر ، از كسانى كه بنياد و بناى آن ستم را افراشتند و در حقّ شما و پيروانتان ، بيداد روا داشتند . بيزارى مى جويم به درگاهِ خدا و به پيشگاه شما ، از ايشان و به درگاهِ خدا ، تقرّب مى جويم . از آن پس ، به شما تقرّب مى جويم ، به خاطر دوستىِ شما ، و دوستىِ دوستان شما و به خاطر بيزارى از دشمنان شما و بر پا كنندگانِ جنگ عليه شما ، و به خاطر بيزارى از ياران و پيروان ايشان .
همانا من ، در آشتى ام با هر كه با شما در آشتى باشد ، و در جنگم با هر كه با شما در جنگ باشد ، و دوستم با هر كه شما را دوست بدارد ، و دشمنم با هر كه شما را دشمن بدارد .
پس ، از خداوندى كه مرا به شناخت شما و دوستانتان گرامى داشت و از دشمنانتان بيزارى داد ، مى خواهم كه مرا همراه شما در دنيا و آخرت ، قرار دهد و گام راستىِ مرا در دنيا و آخرت ، در نزد شما استوار دارد ؛ و از خدا مى خواهم كه مرا به جايگاهِ ستوده و پسنديده شما در نزد خدا برساند و خونخواهى شما را همراه با پيشواىِ ره يافته و گويا[ ى به حق ] از خاندان شما ، به من ارزانى فرمايد ؛ و از خدا مى خواهم به حقّ شما و به مقامى كه نزد او داريد ، بهترين پاداشى را كه به هر داغْ ديده اى عطا مى كند ، به خاطر داغدار بودنم براى شما ، به من عطا فرمايد . مى گويم : ما از آنِ خداييم و به سوى او باز مى گرديم . چه بزرگْ مصيبتى است! و چه گرانْ داغى است در اسلام و در همه آسمان ها و زمين!
خدايا ! مرا در اين جايگاه ، از كسانى قرار ده كه درود و رحمت و آمرزشت ، بدانان مى رسد .
خدايا ! زندگانى ام را همانندِ زندگانى محمّد و خاندان محمّد گردان و مرگم را نيز همانند مرگ محمّد و خاندان محمّد ، قرار ده .
خدايا ! اين روز (عاشورا) ، روزى است كه لعنت تو بر خاندان زياد و خاندان اميّه و زاده هند جگرخوار ، فرود آمده است ؛ آن لعنت شده ، فرزند لعنت شده ، بر زبانِ پيامبرت ، در هر جا و مكانى كه پيامبر ـ كه درود خدا بر او و خاندانش باد ـ ، در آن جا ايستاد .
خدايا ! ابو سفيان و معاويه و يزيد پسر معاويه را لعنت كُن . لعنت جاودانِ تو بر آنان باد ، براى هميشه ! خدايا ! لعنت خود را بر آنان به دليل كُشتن حسين عليه السلام ، دوچندان فرما .
خدايا ! همانا من در اين روز ، در اين جا و در دوران زندگى ام ، با بيزارى جُستن از ايشان و نفرين بر آنان ، و به خاطر دوستى با پيامبرت و خاندان پيامبرت ، به درگاهِ تو تقرّب مى جويم ، كه درود بر او و بر همگى ايشان باد !
سپس صد مرتبه مى گويى :
خدايا ! لعنت كن نخستين كسى را كه در حقّ محمّد و خاندان محمّد ، ستم كرد ؛ و آخرين ستمگرى كه از آن ستمگر ، پيروى كرد .
خدايا ! لعنت كن بر آن گروهى كه به پيكار با حسين عليه السلام بر خاستند و بر كُشتن او و يارانش ، با دشمنان او همراهى نموده ، به دنبال هم حركت كردند . خدايا ! جملگى آنان را لعنت فرما .
سپس صد مرتبه مى گويى :
درود بر تو ، اى ابا عبد اللّه ، و بر روح هايى كه بر آستانِ تو در آمده و در كنار خيمه هاى تو فرود آمدند ! از من بر همه شما تا ابد ، درود و سلام خدا باد تا آن دَم كه زنده ام و روز و شب ، پا بر جاست ؛ و خدا ، اين زيارتِ مرا ، آخرين زيارت از شما قرار ندهد ! درود بر حسين ، و بر على [ اكبر ] پسر حسين ، و بر ياران حسين ـ كه درودهاى خداوند بر همگى آنان باد ـ .
سپس صد مرتبه مى گويى :
خدايا ! نخستين ستمگر را كه بر خاندان پيامبرت ستم كرد ، به لعن من مخصوص گردان . سپس دشمنان خاندان محمّد صلى الله عليه و آله را از اوّل تا آخر ، لعنت كن .
خدايا ! لعنت كن يزيد و پدرش را ، و لعنت كن عبيداللّه پسر زياد ، و خاندان مروان و خاندان بنى اميّه را ، جملگى ، تا به روز رستاخيز !
سپس به سجده مى روى و مى گويى :
خدايا ! ستايش ، ويژه توست ؛ ستايشِ سپاس گزاران بر مصيبتشان . ستايش ، از آنِ خداوند است بر اندوه و سوگِ بزرگم بر مصيبتشان .
خدايا ! شفاعت حسين عليه السلام را در روز رستاخيز ، بهره ام فرما و مرا با حسين عليه السلام و ياران حسين عليه السلام كه بى دريغ ، در رهِ حسين عليه السلام جان باختند ، به راستى نزد خود ، ثابت قدم بدار» .
علقمه مى گويد كه امام باقر عليه السلام [همچنين] فرمود : «اگر مى توانى او را از خانه ات ، هر روز با اين زيارت نامه ، زيارت كنى ، بكن كه پاداش همه آن را مى برى ، إن شاء اللّه تعالى ! » .


دانشنامه امام حسين عليه السلام بر پايه قرآن و حديث - جلد دوازدهم
36

۳۲۶۶.عوالي اللآلي عن الصادق عليه السلام :مَن زارَهُ [ يَعنِي الحُسَينَ عليه السلام ]يَومَ عاشوراءَ حَتّى يَظَلَّ عِندَهُ باكِيا حَزينا ، كانَ كَمَنِ استُشهِدَ بَينَ يَدَيهِ ، حَتّى يُشارِكَهُم في مَنازِلِهِم فِي الجَنَّةِ . ۱

۳۲۶۷.تهذيب الأحكام عن حريز عن أبي عبد اللّه [الصادق] عليه السلام :مَن زارَ الحُسَينَ عليه السلام يَومَ عاشوراءَ ، وَجَبَت لَهُ الجَنَّةُ . ۲

۱۲ / ۲

زِيارَةُ عاشوراءَ بِرِوايَةِ كامِلِ الزِّياراتِ عَن عَلقَمَةَ

۳۲۶۸.كامل الزيارات عن علقمة بن محمّد الحضرمي :قُلتُ لِأَبي جَعفَرٍ عليه السلام : عَلِّمني دُعاءً أدعو بِهِ في ذلِكَ اليَومِ إذا أنَا زُرتُهُ مِن قَريبٍ ، ودُعاءً أدعو بِهِ إذا لَم أزُرهُ مِن قَريبٍ وأومَأتُ إلَيهِ مِن بُعدِ البِلادِ ومِن داري .
قالَ : فَقالَ : يا عَلقَمَةُ ، إذا أنتَ صَلَّيتَ رَكعَتَينِ بَعدَ أن تومِيَ إلَيهِ بِالسَّلامِ ، وقُلتَ عِندَ الإِيماءِ إلَيهِ وبَعدَ الرَّكعَتَينِ هذَا القَولَ ؛ فَإِنَّكَ إذا قُلتَ ذلِكَ فَقَد دَعَوتَ بِما يَدعو بِهِ مَن زارَهُ مِنَ المَلائِكَةِ ، وكَتَبَ اللّهُ لَكَ بِها ألفَ ألفِ حَسَنَةٍ ، ومَحى عَنكَ ألفَ ألفِ سَيِّئَةٍ ، ورَفَعَ لَكَ مِئَةَ ألفِ ألفِ دَرَجَةٍ ، وكُنتَ كَمَنِ استُشهِدَ مَعَ الحُسَينِ بنِ عَلِيٍّ عليه السلام حَتّى تُشارِكَهُم في دَرَجاتِهِم ، ولا تُعرَفُ إلّا فِي الشُّهَداءِ الَّذينَ استُشهِدوا مَعَهُ ، وكُتِبَ لَكَ ثَوابُ [زِيارَةِ] كُلِّ نَبِيٍّ ورَسولٍ ، وزِيارَةِ مَن زارَ الحُسَينَ بنَ عَلِيٍّ عليه السلام مُنذُ يَومَ قُتِلَ .
تَقولُ :
السَّلامُ عَلَيكَ يا أبا عَبدِ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَيكَ يَابنَ رَسولِ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَيكَ يا خِيَرَةَ اللّهِ وَابنَ خِيَرَتِهِ ، السَّلامُ عَلَيكَ يَابنَ أميرِ المُؤمِنينَ وَابنَ سَيِّدِ الوَصِيّينَ ، السَّلامُ عَلَيكَ يَابنَ فاطِمَةَ سَيِّدَةِ نِساءِ العالَمينَ ، السَّلامُ عَلَيكَ يا ثارَ اللّهِ وَابنَ ثارِهِ وَالوِترَ المَوتورَ .
السَّلامُ عَلَيكَ وعَلَى الأَرواحِ الَّتي حَلَّت بِفِنائِكَ ، وأناخَت بِرَحلِكَ ، عَلَيكُم مِنّي جَميعا سَلامُ اللّهِ أبَدا ما بَقيتُ وبَقِيَ اللَّيلُ وَالنَّهارُ .
يا أبا عَبدِ اللّهِ ، لَقَد عَظُمَتِ المُصيبَةُ بِكَ عَلَينا وعَلى جَميعِ أهلِ السَّماواتِ ، فَلَعَنَ اللّهُ اُمَّةً أسَّسَت أساسَ الظُّلمِ وَالجَورِ عَلَيكُم أهلَ البَيتِ ، ولَعَنَ اللّهُ اُمَّةً دَفَعَتكُم عَن مَقامِكُم وأزالَتكُم عَن مَراتِبِكُمُ الَّتي رَتَّبَكُمُ اللّهُ فيها ، ولَعَنَ اللّهُ اُمَّةً قَتَلَتكُم ، ولَعَنَ اللّهُ المُمَهِّدينَ لَهُم بِالتَّمكينِ مِن قِتالِكُم .
يا أبا عَبدِ اللّهِ ، إنّي سِلمٌ لِمَن سالَمَكُم ، وحَربٌ لِمَن حارَبَكُم إلى يَومِ القِيامَةِ ، فَلَعَنَ اللّهُ آلَ زِيادٍ وآلَ مَروانَ ، ولَعَنَ اللّهُ بَني اُمَيَّةَ قاطِبَةً ، ولَعَنَ اللّهُ ابنَ مَرجانَةَ ، ولَعَنَ اللّهُ عُمَرَ بنَ سَعدٍ ، ولَعَنَ اللّهُ شِمرا ، ولَعَنَ اللّهُ اُمَّةً أسرَجَت وألجَمَت وتَهَيَّأَت لِقِتالِكَ .
يا أبا عَبدِ اللّهِ ، بِأَبي أنتَ واُمّي ، لَقَد عَظُمَ مُصابي بِكَ ، فَأَسأَلُ اللّهَ الَّذي أكرَمَ مَقامَكَ أن يُكرِمَني بِكَ ، ويَرزُقَني طَلَبَ ثارِكَ مَعَ إمامٍ مَنصورٍ مِن آلِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللّهُ عَلَيهِ وآلِهِ .
اللّهُمَّ اجعَلني وَجيها عِندَكَ بِالحُسَينِ فِي الدُّنيا وَالآخِرَةِ . يا سَيِّدي يا أبا عَبدِ اللّهِ إنّي أتَقَرَّبُ إلَى اللّهِ وإلى رَسولِهِ وإلى أميرِ المُؤمِنينَ وإلى فاطِمَةَ وإلَى الحَسَنِ وإلَيكَ ـ صَلَّى اللّهُ عَلَيكَ وعَلَيهِم ـ بِمُوالاتِكَ وَالبَراءَةِ مِن أعدائِكَ ومِمَّن قاتَلَكَ ونَصَبَ لَكَ الحَربَ ومِن جَميعِ أعدائِكُم ، وبِالبَراءَةِ مِمَّن أسَّسَ الجَورَ وبَنى عَلَيهِ بُنيانَهُ ، وأجرى ظُلمَهُ وجَورَهُ عَلَيكُم وعَلى أشياعِكُم ، بَرِئتُ إلَى اللّهِ وإلَيكُم مِنهُم ، وأتَقَرَّبُ إلَى اللّهِ ثُمَّ إلَيكُم بِمُوالاتِكُم ومُوالاةِ وَلِيِّكُم ، وَالبَراءَةِ مِن أعدائِكُم ومِنَ النّاصِبينَ لَكُمُ الحَربَ ، وَالبَراءَةِ مِن أشياعِهِم وأتباعِهِم ، إنّي سِلمٌ لِمَن سالَمَكُم وحَربٌ لِمَن حارَبَكُم ، وَلِيٌّ ۳ لِمَن والاكُم وعَدُوٌّ لِمَن عاداكُم .
فَأَسأَلُ اللّهَ الَّذي أكرَمَني بِمَعرِفَتِكُم ومَعرِفَةِ أولِيائِكُم ورَزَقَنِي البَراءَةَ مِن أعدائِكُم ، أن يَجعَلَني مَعَكُم فِي الدُّنيا وَالآخِرَةِ ، وأن يُثَبِّتَ لي عِندَكُم قَدَمَ صِدقٍ فِي الدُّنيا وَالآخِرَةِ ، وأسأَلُهُ أن يُبَلِّغَنِي المَقامَ المَحمودَ لَكُم عِندَ اللّهِ ، وأن يَرزُقَني طَلَبَ ثَأرِكُم مَعَ إمامٍ مَهدِيٍّ ناطِقٍ لَكُم ، وأسأَلُ اللّهَ بِحَقِّكُم وبِالشَّأنِ الَّذي لَكُم عِندَهُ أن يُعطِيَني بِمُصابي بِكُم أفضَلَ ما أعطى مُصابا بِمُصيبَتِهِ ، أقولُ : إنّا للّهِِ وإنّا إلَيهِ راجِعونَ ، يا لَها مِن مُصيبَةٍ ما أعظَمَها وأعظَمَ رَزِيَّتَها فِي الإِسلامِ وفي جَميعِ السَّماواتِ وَالأَرَضينَ .
اللّهُمَّ اجعَلني في مَقامي هذا مِمَّن تَنالُهُ مِنكَ صَلَواتٌ ورَحمَةٌ ومَغفِرَةٌ ، اللّهُمَّ اجعَل مَحيايَ مَحيا مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ ، ومَماتي مَماتَ مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ .
اللّهُمَّ إنَّ هذا يَومٌ تَنَزَّلَت فيهِ اللَّعنَةُ عَلى آلِ زِيادٍ وآلِ اُمَيَّةَ وَابنِ آكِلَةِ الأَكبادِ ، اللَّعينِ ابنِ اللَّعينِ عَلى لِسانِ نَبِيِّكَ في كُلِّ مَوطِنٍ ومَوقِفٍ وَقَفَ فيهِ نَبِيُّكَ صَلَّى اللّهُ عَلَيهِ وآلِهِ .
اللّهُمَّ العن أبا سُفيانَ ومُعاوِيَةَ ، وعَلى يَزيدَ بنِ مُعاوِيَةَ اللَّعنَةُ أبَدَ الآبِدينَ ، اللّهُمَّ فَضَاعفِ عَلَيهِمُ اللَّعنَةَ أبَدا لِقَتلِهِمُ الحُسَينَ عَلَيهِ السَّلامُ .
اللّهُمَّ إنّي أتَقَرَّبُ إلَيكَ في هذَا اليَومِ وفي مَوقِفي هذا وأيّامِ حَياتي ، بِالبَراءَةِ مِنهُم وَاللَّعنَةِ عَلَيهِم وبِالمُوالاةِ لِنَبِيِّكَ وأهلِ بَيتِ نَبِيِّكَ صَلَّى اللّهُ عَلَيهِ وعَلَيهِم أجمَعينَ .
ثُمَّ تَقولُ مِئَةَ مَرَّةً :
اللّهُمَّ العَن أوَّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ ، وآخِرَ تابِعٍ لَهُ عَلى ذلِكَ ، اللّهُمَّ العَنِ العِصابَةَ الَّتي حارَبَتِ الحُسَينَ وشايَعَت وتابَعَت أعداءَهُ عَلى قَتلِهِ وقَتلِ أنصارِهِ ، اللّهُمَّ العَنهُم جَميعا .
ثُمَّ تَقولُ مِئَةَ مَرَّةٍ :
السَّلامُ عَلَيكَ يا أبا عَبدِ اللّهِ وعَلَى الأَرواحِ الَّتي حَلَّت بِفِنائِكَ وأناخَت بِرَحلِكَ ، عَلَيكُم مِنّي سَلامُ اللّهِ أبَدا ما بَقيتُ وبَقِيَ اللَّيلُ وَالنَّهارُ ، ولا جَعَلَهُ اللّهُ آخِرَ العَهدِ مِن زِيارَتِكُم ، السَّلامُ عَلَى الحُسَينِ وعَلى عَلِيِّ بنِ الحُسَينِ وعَلى أصحابِ الحُسَينِ صَلَواتُ اللّهِ عَلَيهِم أجمَعينَ .
ثُمَّ تَقولُ مِئَةَ مَرَّةٍ :
اللّهُمَّ خُصَّ أنتَ أوَّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ آلَ نَبِيِّكَ بِاللَّعنِ ، ثُمَّ العَن أعداءَ آلِ مُحَمَّدٍ مِنَ الأَوَّلينَ وَالآخِرينَ ، اللّهُمَّ العَن يَزيدَ وأباهُ ، وَالعَن عُبَيدِ اللّهِ بنَ زِيادٍ ، وآلَ مَروانَ ، وبَني اُمَيَّةَ قاطِبَةً إلى يَومِ القِيامَةِ .
ثُمَّ تَسجُدُ سَجدَةً تَقولُ فيها :
اللّهُمَّ لَكَ الحَمدُ حَمدَ الشّاكِرينَ عَلى مُصابِهِم ، الحَمدُ للّهِِ عَلى عَظيمِ رَزِيَّتي فيهِم ، اللّهُمَّ ارزُقني شَفاعَةَ الحُسَينِ يَومَ الوُرودِ ، وثَبِّت لي قَدَمَ صِدقٍ عِندَكَ مَعَ الحُسَينِ وأصحابِ الحُسَينِ ، الَّذينَ بَذَلوا مُهَجَهُم دونَ الحُسَينِ عَلَيهِ السَّلامُ .
قالَ عَلقَمَةُ : قالَ أبو جَعفَرٍ الباقِرُ عليه السلام : إنِ استَطَعتَ أن تَزورَهُ في كُلِّ يَومٍ بِهذِهِ الزِّيارَةِ مِن دَهرِكَ ۴ فَافعَل ، فَلَكَ ثَوابُ جَميعِ ذلِكَ إن شاءَ اللّهُ تَعالى . ۵

1.عوالي اللآلي : ج ۴ ص ۸۲ ح ۹۰ .

2.تهذيب الأحكام : ج ۶ ص ۵۱ ح ۱۲۱ ، المزار للمفيد : ص ۵۲ ح ۳ ، كامل الزيارات : ص ۳۲۴ ح ۵۵۰ ، المزار الكبير : ص ۳۵۲ ح ۴ ، مصباح المتهجّد : ص ۷۷۲ ، بحار الأنوار : ج ۱۰۱ ص ۱۰۴ ح ۸ .

3.في بحار الأنوار «موالٍ» بدل «وليٌّ» .

4.كذا في المصدر ، والظاهر أنّ الصواب : «من دارك» كما سيأتي في الرواية الآتية .

5.كامل الزيارات : ص ۳۲۷ ح ۵۵۶ ، بحار الأنوار : ج ۱۰۱ ص ۲۹۱ ح ۱ .

  • نام منبع :
    دانشنامه امام حسين عليه السلام بر پايه قرآن و حديث - جلد دوازدهم
    سایر پدیدآورندگان :
    جمعی از پژوهشگران
    تعداد جلد :
    16
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    01/01/1388
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 4606
صفحه از 467
پرینت  ارسال به