۳۲۹۵.كامل الزياراتـ به نقل از سالم بن عبد الرحمان ، از امام صادق عليه السلام ـ: هر كس شب نيمه شعبان را در سرزمين كربلا سپرى كند و هزار مرتبه « قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ » بخواند و هزار مرتبه ، استغفار كند و هزار مرتبه ، «حمد» بگويد و سپس برخيزد و چهار ركعت نماز [ در دو نماز دو ركعتى ] بگزارد و در هر ركعت ، هزار مرتبه «آية الكرسى» بخواند ، خداوند متعال ، دو فرشته بر او مى گمارد تا او را از هر بدى اى و شرّ هر شيطان و سلطانى ، محافظت كنند و نيكى هايش را بنويسند و بدى هايش را ننويسند و تا هر زمان كه با او هستند ، برايش آمرزش بطلبند .
۳۲۹۶.الإقبالـ به نقل از ابو الحسن محمّد بن هارون ، به سندش ـ: از نمازهاى نيمه شعبان كنار قبر سَرورمان ابا عبد اللّه الحسين عليه السلام ، چهار ركعت [ در دو نماز ] است كه در هر ركعت ، پنجاه مرتبه «حمد» و پنجاه مرتبه «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» مى خوانى و اين دو سوره را در ركوع ، ده مرتبه مى خوانى و هنگامى نيز كه از ركوع برخاستى ، همين گونه ، و در هر دو سجده و ميان آنها نيز همين كار را مى كنى ، مانند آنچه در نماز تسبيح (نماز جعفر طيّار) ، انجام مى دهى و پس از آن دو [ نماز دو ركعتى ] ، دعا مى خوانى و مى گويى :
تو ، خدايى هستى كه دعاى آدم و حوّا را مستجاب كردى ، هنگامى كه گفتند : « پروردگارا ! ما به خود ، ظلم كرديم و اگر تو ما را نيامرزى و بر ما رحم نكنى ، ما از زيانكاران خواهيم بود » ، و نوح ، تو را ندا داد و تو ، پاسخش را دادى و او و خاندانش را از گرفتارى بزرگ ، نجات دادى و آتش نمرود را بر خليلت ابراهيم ، خاموش كردى و آن را بر او سرد و سلامت كردى .
و تو كسى هستى كه به نداى ايّوب ، پاسخ دادى ، هنگامى كه ندايت داد : « بى ترديد ، من ، گرفتار شده ام و تو مهربان ترينِ مهربانان هستى » . پس گرفتارىِ او را برطرف كردى و از سرِ رحمت و يادآورى براى خِردمندان ، خانواده اش را و مانند آنچه را كه با خود داشتند ، به آنان باز گرداندى .
و تو كسى هستى كه به ذو النون (يونس) پاسخ دادى ، هنگامى كه در دل تاريكى ها ندايت داد : « جز تو خدايى نيست . تو منزّهى ! من ، از ستمكاران بودم » ، و او را از غم ، نجات دادى .
و تو همويى كه دعاى موسى و هارون را مستجاب كردى ، هنگامى كه فرمودى : « دعاى شما دو نفر ، مستجاب شد » ، و فرعون و گروهش را غرق كردى و از سرِ رحمت و تذكّر ، گناه داوود را آمرزيدى و دلش را بيدار نمودى و طرف دعوايش را راضى كردى .
و تو كسى هستى كه ذبحى بزرگ را جانْ فداى اسماعيل كردى ، هنگامى كه « هر دو (ابراهيم و اسماعيل) ، تسليمِ فرمان تو شدند و ابراهيم ، پيشانى اسماعيل را بر خاك نهاد » و تو ، به او نداى گشايش و آسودگى دادى .
و تو كسى هستى كه زكريّا ، آهسته ندايت كرد و چون گفت : « پروردگارا ! استخوان هايم سست شده و برف پيرى بر سرم نشسته و تا كنون ـ پروردگارا ـ ، در دعاهايم از تو بى بهره نمانده ام » ، تو فرمودى : « به بيم و اميد ، ما را مى خوانند و در برابر ما ، خاشع هستند » .
و تو كسى هستى كه مؤمنانِ درستكار را اجابت كردى تا از فضلت بر آنها بيفزايى . پروردگارا ! مرا از فروترين مشتاقانت ، قرار مده و همان گونه كه آنها را اجابت كردى ، به حقّشان بر تو ، مرا نيز اجابت كن و مرا پاك كن و نماز و نيكى هايم را بپذير و باقى مانده زندگى ام را پاكيزه بگردان و مُردنم را نيز پاكيزه قرار ده و جانشين من ، ميان كسانى كه بر جاى مى گذارم ، باش و به دعايم ـ پروردگارا ـ ، آنان را محافظت كن و نسلِ مرا نسلى پاكيزه قرار ده و از همه آنچه نسل اوليا و مطيعانت را از آن مراقبت كردى ، نسل مرا نيز از آن مراقبت كن ، به رحمتت اى رحيم ! اى كه بر همه چيز ، توانايى و بر همه چيز ، مراقب ، نزديك به هر خواهنده و اجابتگرِ هر خواننده از خلقش !
تو خدايى هستى كه جز تو ، خدايى نيست ، زنده و بر پا دارنده ، يكتا و بى نياز ، نه زاده و نه زاده شده و نه مانندى دارد . قدرتى دارى كه بِدان ، به بالاى عرشت رفته اى و آسمان هايت را برافراشته اى و كوه هايت را استوار داشته اى و زمينت را گسترانده اى و رودها را روان كرده اى و ابرو و خورشيد و ماه و شب و روز را تسخير نموده اى و خلايق را آفريده اى .
به عظمت سيماى بزرگوارت كه با آن ، آسمان ها نور مى گيرند و تاريكى ها روشن مى شوند ، از تو مى خواهم كه بر محمّد و خاندان محمّد ، درود فرستى ، و كار دشمن و معاد و معاشم را خودت به عهده بگيرى و مرا از آن ، آسوده كنى .
پروردگارا ! كارم را به سامان كن و لحظه اى مرا به خودم وا مگذار و كار فرزندان و عيالم را به سامان آور و مرا و ايشان را از خزانه هايت و روزى گسترده و فضلت ، بى نياز بگردان و فهم دينت را روزى ام كن و با هر آنچه بدان به بندگانِ پسنديده ات سود رساندى ، به من سود برسان ، و مرا پيشواىِ پرهيزگاران قرار ده ، همان گونه كه ابراهيم را قرار دادى كه به توفيق تو ، پرهيزگاران ، رستگار مى شوند و توبه كنندگان ، توبه مى كنند و عابدان ، عبادت مى كنند و با استوار كردن و راه نمايى تو ، صالحان ، نجات مى يابند .
خدايا ! به نَفْس من ، پرهيزگارى بده كه تو ، ولىّ آن و مولاى آن و بهترين تزكيه كننده آن هستى . خدايا ! رشد و پروايش را برايش آشكار كن و در بالاترين جاى بهشت ، جايش بده و مرگ و زندگى اش را پاكيزه ساز و بازگشتگاه و جايگاه و سراى اقامت و خانه اش را گرامى بدار ، كه تو مالك و مولاى آنى .
خدايا ! [ دعايم را ] بشنو و به رحمتت و منزلت محمّد ، على ، فاطمه ، حسن ، حسين ، على بن الحسين ، محمّد بن على ، جعفر بن محمّد ، موسى بن جعفر ، على بن موسى ، محمّد بن على ، على بن محمّد ، حسن بن على و حجّت قائم ـ كه درودهاى خدا بر او و بر ايشان باد ـ ، نزد تو و منزلت ايشان نزد تو ، مستجاب كن ، اى مهربان ترينِ مهربانان ! ۱
