باشد؟!^۱ همچنین در کدام دین و مکتب، مهمان، حبیب خدا خوانده شده است و خوشحالی از پچ‌پچ مهمانان و یا شادمانی از آمدن مهمان غذانخورده موجب آمرزش گناهان میزبان قرار داده‌ شده است؟!

چقدر زیباست سخن امیر مؤمنان علیه السلام که فرمود:

«مَا مِنْ مُؤْمِنٍ یسْمَعُ بِهَمْسِ^۲ الضَّیفِ وَ فَرِحَ بِذَلِكَ إِلَّا غُفِرَتْ لَهُ خَطَایاهُ وَ إِنْ كَانَتْ مُطْبَقَةً بَینَ السَّمَاءِ والْأَرْضِ:^۳ هیچ مؤمنى نیست كه پِچ‏پِچ [یا صدای پای] مهمان را بشنود و از آن شاد گردد، مگر اینكه گناهانش آمرزیده شود، اگرچه [آن گناهان،] فضاى میان آسمان و زمین را پر كرده باشند».

نتیجه آنکه ضرورت اجتماعی امروز و توجه ویژه تعالیم اسلام عزیز اقتضا دارد جامعه اسلامی خود را برای پذیرایی از انواع مهمانان، هم از نظر سخت‌افزاری (امکانات مناسب برای اقامت مهمانان) و هم از نظر نرم‌افزاری (توانمندی بالای اخلاقی) مهیا کند و از این امکان، ضمن رعایت اصول اخلاقی، بهره‌برداری همه‌جانبه‌ای داشته باشد.

اهمیت میزبانی

می‌دانیم که لازمه میزبان بودن، وجود مهمان است. از‌این‌رو درک

زیارتی، معرفت‌اندوزی، عبرت‌گیری و تبلیغی) و براى لذت حلال (تفریح)».^۱

تأکید بسیار به مسافرت، در تعالیم اسلامی و ذکر اغراض و فواید سودمند و متعدد برای سفر از یک سو، و تأکید بر مهمان‌نوازی و پذیرایی از مهمان و بیان فضایل بسیار در خصوص مهمان‌نوازی و تکریم مهمان، همگی گواه اهمیت سفر در تعالیم اسلام است.

جای بسی سرور است که آموزه‌های دینی اسلام عزیز، نه تنها برای مهمان ارزش وصف‌ناپذیری قایل شده و پذیرایی او، از برجسته‌ترین اعمال دانسته شده است، بلکه اخلاق و آداب میزبانی را به‌تفصیل بیان کرده و مسلمانان را به آن سفارش کرده ‌است؛ حقیقتی که توجه به آن و عامل بودن به احکام آن موجب افتخار جوامع اسلامی در مقابل دیگر جوامع خواهد شد. به‌راستی از منظر کدام دین، میزبانی به اندازه‌ای اهمیت دارد که تکریم مهمان، تکریم خدا به شمار آمده باشد^۲و یا عدم رعایت میزبانی مطلوب، مصداقی برای ستم به بندگان خدا شمرده شده