أنَّ رُسُلَكَ وَ خُلَفاءَكَ أحیاءٌ عِندَكَ یُرزَقونَ، یَرَونَ مَکانى فى وَقتى هٰذا وَ یَسمَعونَ کَلامى.۱
گفتنی است که افزون بر ادلّه نقلى و عقلى، کراماتى که به طور مکرّر از این آستانهاى نورانى صادر شده و به صورت متواتر گزارش گردیده، دلیلی روشن براى اثبات این باورند.
جمله «عارفاً بِحَقِّه» و جملات مشابه آن۲ نیز که در باره زیارت آستانهاى مقدّس اهل بیت علیهم السلام وارد شده نیز میتوانند اشاره به همین معنا باشند. در هر حال، شناخت جایگاه بلند خاندان رسالت نزد خداوند سبحان و اعتقاد به زنده بودن آنان، پیش از همه آدابى که براى زیارتشان بیان خواهد شد، ضرورى است.
زیارت عتبات عالیات
واژه «عَتَبات»، جمع «عَتَبه» به معناى آستان و درگاه است و عنوان «عَتَبات» یا «عَتَبات عالیات» در عرفِ پیروان اهل بیت علیهم السلام، به آستانهاى مقدّس امامانى گفته مىشود که در شهرهاى نجف، کربلا، کاظمین و سامرّا در کشور عراق وجود دارند.
ویژگىهاى کتاب زیارت عتبات عالیات
تا کنون کتابهای مفید و ارزندهای در باره زیارت «عتبات عالیات» و بهرهگیری از این مراکز نور و هدایت، نگارش یافتهاند؛ امّا زیارت عتبات تلاشى است نو، که رهنمودهاى اهل بیت علیهم السلام را با نظمى نوین، برای فرهنگسازی زیارت آستانهاى خاندان رسالت، تقدیم علاقهمندان