سپس فرمود: «به خدا سوگند، بعد از دو پدر طاهرش، آدم و نوح، هیچ کس کریمتر از امیر مؤمنان علیه السلام در آن سکونت اختیار نکرده است».

سپس فرمود: «و بدین ترتیب، هر گاه نجف را اراده کردى، پس استخوانهاى آدم علیه السلام و بدن نوح علیه السلام و جسم على بن ابى طالب علیه السلام را زیارت کن که زائر آباى اوّل و گذشته (آدم و نوح) و محمّد صلّی الله علیه و آله ـــ که خاتم انبیاست ـــ و على علیه السلام ـــ که سیّد اوصیا بوده ـــ هستى و باید توجّه داشته باشى که براى زائر ایشان، درهاى آسمان گشوده مى‌شوند. پس، از این خیر عظیم، غافل مباش».^۱

براى زیارت آدم و نوح، ر. ک: ص ۴۱ (زیارت اول).

۴/۲

زیارت هود علیه السلام و صالح علیه السلام

در وادى السلام، مقبره منسوب به هود علیه السلام و صالح علیه السلام قرار دارد^۲. بر این دو مقبره، ابتدا به کوشش علّامه بحر العلوم، بُقعه و بنایى از گچ و سنگ ساخته شد و پس از آن، از سوى یکى از نیکوکاران ایرانى، در سال ۱۳۳۷ق تجدید بنا گردید.^۳

فرمود: «هر گاه زیارت امیر مؤمنان علیه السلام را اراده نمودى، بدان که در واقع استخوانهاى آدم علیه السلام و بدن نوح علیه السلام و جسم امیر مؤمنان علیه السلام را زیارت مىکنى».

گفتم: آدم علیه السلام در سرندیب^۱ هبوط نمود و عموم معتقدند که استخوانهایش در بیت اللّه الحرام دفن شده است. پس چه طور مىفرمایی که در کوفه است؟!

امام علیه السلام فرمود: «خداوند متعال به نوح علیه السلام در حالى که در کشتى بود، وحى فرمود که هفت بار طواف خانه خدا نماید. پس طواف نمود. سپس از کشتى بیرون آمد و تا زانوهایش در آب فرو رفت. آن گاه تابوتى را که در آن استخوانهاى آدم علیه السلام بود، از آب بیرون آورد و آن را به داخل کشتى حمل کرد و به دنبال آن، مطابق خواسته حق تعالى، دور خانه خدا طواف نمود و پس از آن، وارد درب کوفه ـــ که وسط مسجد کوفه است ـــ گردید. در این وقت بود که حق تعالى به زمین فرمود: (ابْلَعِى مَاءَکِ؛ آبى که در بر دارى، فرو ببر».^۲ پس زمین، آبش را از مسجد کوفه فرو بُرد، همان طورى که قبلاً از همین مسجد ظاهر ساخته بود و گروهى که با نوح در کشتی بودند، پراکنده شدند. سپس نوح، تابوت را در غَرى دفن کرد. غرى، قطعهاى از کوهى است که موسى علیه السلام در آن با خدا سخن گفت و عیسى علیه السلام در آن تقدیس گردید و ابراهیم علیه السلام در آن به منصب خلیلى نصب گردید و محمّد صلّی الله علیه و آله در آن، حبیب خدا خوانده شد و همین کوه بود که حق تعالى آن را مسکن انبیا قرار داد».