سوره الرّحمن

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ

الرَّحْمٰنُ ١ عَلَّمَ الْقُرْآنَ ٢ خَلَقَ الْإِنْسَانَ ٣ عَلَّمَهُ الْبَيَانَ ٤ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ بِحُسْبَانٍ ٥ وَالنَّجْمُ وَالشَّجَرُ يَسْجُدَانِ ٦ وَالسَّمَاءَ رَفَعَهَا وَوَضَعَ الْمِيزَانَ ٧ ألَّا تَطْغَوْا فِي الْمِيزَانِ ٨ وَأَقِيمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَلَا تُخْسِرُوا الْمِيزَانَ ٩ وَالْأَرْضَ وَضَعَهَا لِلْأَنَامِ ١٠ فِيهَا فَاكِهَةٌ وَالنَّخْلُ ذَاتُ الْأَكْمَامِ ١١ وَالْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ وَالرَّيْحَانُ ١٢ فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ١٣ خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ صَلْصَالٍ كَالْفَخَّارِ ١٤ وَخَلَقَ

آن هستند؟! (۷۱) و آنها را رام ایشان ساختیم، هم مركب آنان از آن است و هم از آن تغذیه میكنند

(۷۲) و برای آنان بهره‌های دیگری در آن (حیوانات) است و نوشیدنیهایی گوارا آیا با این حال شكرگزاری نمیكنند؟! (۷۳) آنان غیر از خدا معبودانی برای خویش برگزیدند به این امید كه یاری شوند! (۷۴) ولی آنها قادر به یاری ایشان نیستند، و این (عبادت كنندگان در قیامت) لشكری برای آنها خواهند بود كه در آتش دوزخ احضار می‌شوند! (۷۵)

پس سخنانشان تو را غمگین نسازد، ما آنچه را پنهان میدارند و آنچه را آشكار میكنند میدانیم! (۷۶) آیا انسان نمیداند كه ما او را از نطفهای بیارزش آفریدیم؟! و او (چنان صاحب قدرت و شعور و نطق شد كه) به مخاصمه آشكار (با ما) برخاست! (۷۷) و برای ما مثالی زد و آفرینش خود را فراموش كرد و گفت: «چه كسی این استخوانها را زنده میكند در حالی كه پوسیده است؟!» (۷۸) بگو: «همان كسی آن را زنده میكند كه نخستین بار آن را آفرید و او به هر مخلوقی داناست! (۷۹) همان كسی كه برای شما از درخت سبز، آتش آفرید و شما بوسیله آن، آتش میافروزید!» (۸۰) آیا كسی كه آسمانها و زمین را آفرید، نمی‌تواند همانند آنان [انسانهای خاك شده] را بیافریند؟! آری (میتواند)، و او آفریدگار داناست! (۸۱) فرمان او چنین است كه هر گاه چیزی را اراده كند، تنها به آن میگوید: «موجود باش!»، آن نیز بیدرنگ موجود می‌شود! (۸۲) پس منزّه است خداوندی كه مالكیّت و حاكمیّت همه چیز در دست اوست و شما را به سوی او بازمی گردانند! (۸۳)

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

خداوند رحمان، (۱) قرآن را تعلیم فرمود، (۲) انسان را آفرید، (۳) و به او «بیان» را آموخت.

(۴) خورشید و ماه با حساب منظّمی می‌گردند، (۵) و گیاه و درخت برای او سجده میكنند!

(۶) و آسمان را برافراشت، و میزان و قانون (در آن) گذاشت، (۷) تا در میزان طغیان نكنید (و از مسیر عدالت منحرف نشوید)، (۸) و وزن را بر اساس عدل برپا دارید و میزان را كم نگذارید! (۹) زمین را برای

خلایق آفرید، (۱۰) كه در آن میوه‌ها و نخلهای پرشكوفه است، (۱۱)

و دانه‌هایی كه همراه با ساقه و برگی استكه بصورت كاه درمی آید، و گیاهان خوشبو! (۱۲) پس كدامین نعمتهای پروردگارتان را تكذیب میكنید (شما ای گروه جنّ و انس)؟! (۱۳) انسان را از گِل خشكیدهای سفال آفرید، (۱۴) و جنّ

مٰلِكُونَ ٧١ وَ ذَلَّلْنَاهَا لَهُمْ فَمِنْهَا رَكُوبُهُمْ وَ مِنْهَا يَأْكُلُونَ ٧٢ وَ لَهُمْ فِيهَا مَنَافِعُ وَ مَشَارِبُ أَفَلَا يَشْكُرُونَ ٧٣ وَٱتَّخَذُوا مِن دُونِ ٱللَّهِ ءَالِهَةً لَّعَلَّهُمْ يُنصَرُونَ ٧٤ لَا يَسْتَطِيعُونَ نَصْرَهُمْ وَ هُمْ لَهُمْ جُندٌ مُّحْضَرُونَ ٧٥ فَلَا يَحْزُنكَ قَوْلُهُمْ إِنَّا نَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَ مَا يُعْلِنُونَ ٧٦ أَوَ لَمْ يَرَ ٱلْإِنسَانُ أَنَّا خَلَقْنَاهُ مِن نُّطْفَةٍ فَإِذَا هُوَ خَصِيمٌ مُّبِينٌ ٧٧ وَ ضَرَبَ لَنَا مَثَلاً وَ نَسِىَ خَلْقَهُ ‏قَالَ مَن يُحْىِ ٱلْعِظٰمَ وَ هِىَ رَمِيمٌ ٧٨ قُلْ يُحْيِيهَا ٱلَّذِى أَنشَأَهَا أَوَّلَ مَرَّةٍ وَ هُوَ بِكُلِّ خَلْقٍ عَلِيمٌ ٧٩ ٱلَّذِى جَعَلَ لَكُم مِّنَ ٱلشَّجَرِ ٱلْأَخْضَرِ نَاراً فَإِذَا أَنتُم مِّنْهُ تُوقِدُونَ ٨٠ أَوَ لَيْسَ ٱلَّذِى خَلَقَ ٱلسَّمَاوَاتِ وَ ٱلْأَرْضَ بِقَادِرٍ عَلَىٰ أَن يَخْلُقَ مِثْلَهُم بَلَىٰ وَ هُوَ ٱلْخَلَّٰقُ ٱلْعَلِيمُ ٨١ إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيْئاً أَن يَقُولَ لَهُ كُن فَيَكُونُ ٨٢ فَسُبْحَانَ ٱلَّذِى بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَىْ‏ءٍ وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ٨٣.