لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ ٦٠ وَ أَنِ ٱعْبُدُونِى هٰذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِيمٌ ٦١ وَ لَقَدْ أَضَلَّ مِنكُمْ جِبِلاًّ كَثِيرًا أَفَلَمْ تَكُونُوا تَعْقِلُونَ ٦٢ هَذِهِ جَهَنَّمُ ٱلَّتِى كُنتُمْ تُوعَدُونَ ٦٣ ٱصْلَوْهَا ٱلْيَوْمَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ ٦٤ ٱلْيَوْمَ نَخْتِمُ عَلَىٰ أَفْوَاهِهِمْ وَ تُكَلِّمُنَا أَيْدِيهِمْ وَ تَشْهَدُ أَرْجُلُهُم بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ ٦٥ وَ لَوْ نَشَاءُ لَطَمَسْنَا عَلَىٰ أَعْيُنِهِمْ فَاسْتَبَقُوا ٱلصِّرَاطَ فَإنّيٰ يُبْصِرُونَ ٦٦ وَ لَوْ نَشَاءُ لَمَسَخْنَاهُمْ عَلَىٰ مَكَانَتِهِمْ فَمَا ٱسْتَطٰعُوا مُضِيًّا وَلَا يَرْجِعُونَ ٦٧ وَ مَن نُّعَمِّرْهُ نُنَكِّسْهُ فِى ٱلْخَلْقِ أَفَلَا يَعْقِلُونَ ٦٨ وَ مَا عَلَّمْنَاهُ ٱلشِّعْرَ وَ مَا يَنبَغِى لَهُ إِنْ هُوَ إلّا ذِكْرٌ وَقُرْءَانٌ مُّبِينٌ ٦٩ لِّيُنذِرَ مَن كَانَ حَيّاً وَ يَحِقَّ ٱلْقَوْلُ عَلَى ٱلْكَافِرِينَ ٧٠ أَوَ لَمْ يَرَوْا أَنَّا خَلَقْنَا لَهُم مِّمَّا عَمِلَتْ أَيْدِينَا أَنْعٰماً فَهُمْ لَهَا

جز این انتظار نمیكشند كه یك صیحه عظیم (آسمانی) آنها را فراگیرد، در حالی كه مشغول جدال (در امور دنیا) هستند. (۴۹) (چنان غافلگیر می‌شوند كه حتّی) نمی‌توانند وصیّتی كنند یا به سوی خانواده خود بازگردند! (۵۰)

(بار دیگر) در «صور» دمیده می‌شود، ناگهان آنها از قبرها، شتابان به سوی (دادگاه) پروردگارشان میروند! (۵۱) میگویند: «ای وای بر ما! چه كسی ما را از خوابگاهمان برانگیخت؟! (آری) این همان است كه خداوند رحمان وعده داده، و فرستادگان (او) راست گفتند!» (۵۲) صیحه واحدی بیش نیست، (فریادی عظیم برمیخیزد) ناگهان همگی نزد ما احضار می‌شوند! (۵۳) (و به آنها گفته می‌شود:) امروز به هیچ كس ذرّهای ستم نمی شود، و جز آنچه را عمل میكردید جزا داده نمی شوید! (۵۴) بهشتیان، امروز به نعمتهای خدا مشغول و مسرورند. (۵۵) آنها و همسرانشان در سایه‌های (قصرها و درختان بهشتی) بر تختها تكیه زدهاند. (۵۶) برای آنها در بهشت میوه بسیار لذّت بخشی است، و هر چه بخواهند در اختیار آنان خواهد بود! (۵۷) بر آنها سلام (و درود الهی) است این سخنی است از سوی پروردگاری مهربان! (۵۸) (و به آنها میگویند:) جدا شوید امروز ای گنهكاران!

(۵۹) آیا با شما عهد نكردم ای فرزندان آدم كه شیطان را نپرستید، كه او برای شما

دشمن آشكاری است؟! (۶۰) و اینكه مرا بپرستید كه راه مستقیم این است؟!

(۶۱) او گروه زیادی از شما را گمراه كرد، آیا اندیشه نكردید؟!

(۶۲) این همان دوزخی است كه به شما وعده داده می‌شد! (۶۳) امروز وارد آن شوید و به خاطر كفری كه داشتید به آتش آن بسوزید! (۶۴) امروز بر دهانشان مُهر مینهیم، و دستهایشان با ما سخن میگویند و پاهایشان كارهایی را كه انجام میدادند شهادت میدهند! (۶۵) و اگر بخواهیم چشمانشان را

محو كنیم سپس برای عبور از راه، میخواهند بر یكدیگر پیشی بگیرند، امّا چگونه میتوانند ببینند؟! (۶۶)

و اگر بخواهیم آنها را در جای خود مسخ میكنیم (و به مجسمه‌هایی بیروح مبدّل میسازیم) تا نتوانند راه خود را ادامه دهند یا به عقب برگردند! (۶۷) هر كس را طول عمر دهیم، در آفرینش واژگونهاش میكنیم (و به ناتوانی كودكی باز می‌گردانیم) آیا اندیشه نمیكنند؟! (۶۸) ما هرگز شعر به او [پیامبر] نیاموختیم، و شایسته او نیست (شاعر باشد) این (كتاب آسمانی) فقط ذكر و قرآن مبین است! (۶۹) تا افرادی را كه زنده اند بیم دهد (و بر كافران اتمام حجّت شود وفرمان عذاب بر آنان مسلّم گردد!) (۷۰)

آیا ندیدند كه از آنچه با قدرت خود به عمل آورده‌ایم چهارپایانی برای آنان آفریدیم كه آنان مالك

مَا يَنظُرُونَ إلّا صَيْحَةً وَاحِدَةً تَأْخُذُهُمْ وَ هُمْ يَخِصِّمُونَ ٤٩ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ تَوْصِيَةً وَ لَا إِلَىٰ أَهْلِهِمْ يَرْجِعُونَ ٥٠ وَ نُفِخَ فِى ٱلصُّورِ فَإِذَا هُم مِّنَ ٱلْأَجْدَاثِ إِلَىٰ رَبِّهِمْ يَنسِلُونَ ٥١ قَالُوا يَاوَيْلَنَا مَنْ بَعَثَنَا مِن مَّرْقَدِنَا هٰذَا مَا وَعَدَ ٱلرَّحْمٰنُ وَ صَدَقَ ٱلْمُرْسَلُونَ ٥٢ إِن كَانَتْ إلّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ ٥٣ فَالْيَوْمَ لَا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَيْئاً وَ لَا تُجْزَوْنَ إلّا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ ٥٤ إِنَّ أَصْحَابَ ٱلْجَنَّةِ ٱلْيَوْمَ فِى شُغُلٍ فٰكِهُونَ ٥٥ هُمْ وَ أَزْوَاجُهُمْ فِى ظِلَالٍ عَلَى ٱلْأَرَائِكِ مُتَّكِئونَ ٥٦ لَهُمْ فِيهَا فٰكِهَةٌ وَ لَهُم مَّا يَدَّعُونَ ٥٧ سَلَامٌ قَوْلاً مِّن رَّبٍّ رَّحِيمٍ ٥٨ وَ ٱمْتَازُوا ٱلْيَوْمَ أَيُّهَا ٱلْمُجْرِمُونَ ٥٩ أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يٰبَنِى ءَادَمَ أَن لَّا تَعْبُدُوا ٱلشَّيْطٰنَ إِنَّهُ