۶/۵
دعاى عالیة المضامین
در مصباح الزائر، دعایى آمده که بعد از خواندن زیارت امامان علیهم السلام سفارش شده است:
۰.اللّهُمَّ إِنِّي زُرتُ هٰذَا الإمامَ مُقِرّاً بِإِمامَتِهِ، مُعتَقِداً لِفَرضِ طاعَتِهِ، فَقَصَدتُ مَشهَدَهُ بِذُنوبي وعُيوبي، وموبِقاتِ آثامي، وكَثرَةِ سَيِّئاتي وخَطايايَ، وما تَعرِفُهُ مِنّي، مُستَجِيراً بِعَفوِكَ، مُستَعيذاً بِحِلمِكَ، راجِياً رَحمَتَكَ، لاجِئاً إِلیٰ رُكنِكَ، عائِذاً بِرَأفَتِكَ، مُستَشفِعاً بِوَلِيِّكَ وَابنِ أَولِيائِكَ، وصَفِيِّكَ وَابنِ أَصفِيائِكَ، وَأَمينِكَ وَابنِ اُمَنائِكَ، وخَليفَتِكَ وَابنِ خُلَفائِكَ، الَّذينَ جَعَلتَهُمُ الوَسيلَةَ إِلَىٰ رَحمَتِكَ ورِضوانِكَ، وَالذَّرِيعَةَ إِلیٰ رَأفَتِكَ وغُفرانِكَ.
۰.خدایا! من در حالى این امام را زیارت کردم که به امامت او اقرار دارم و به واجب بودن اطاعتش معتقدم. با کولهباری از گناهان و عیبها و جرمهای مُهلک و بدیها و خطاهاى فراوان و دیگر اعمال زشتم که همه را تو مىدانى، به زیارتگاه او آمدم و اینک به عفو تو التجا جستهام و به بردباریات پناه آوردهام و به رحمتت امیدوارم و به رُکن تو پناهنده گشتهام و به مهر و رأفت تو متوسّل گشتهام. شفاعت میطلبم از ولىّ تو و فرزند اولیایت، و گزیده تو و فرزند گزیدگانت، و امین تو و فرزند امینانت، و جانشین تو و فرزند جانشینانت؛ همانان که ایشان را وسیلهای براى دستیابى (خلایق) به رحمت و خشنودیات، و دستاویزى براى نیل به رأفت و آمرزشت قرار دادى.