الشّاهِدينَ)^۱، (رَبَّنا لا تُزِغ قُلوبَنا بَعدَ إذ هَدَيتَنا، وهَب لَنا مِن لَدُنكَ رَحمَةً إنَّكَ أنتَ الوَهّابُ)^۲، (سُبحانَ رَبِّنا إن كانَ وَعدُ رَبِّنا لَمَفعولاً)^۳.

(پروردگارا! به آنچه نازل فرمودى، ایمان آوردیم و از فرستاده‌ات پیروى کردیم. پس نام ما را در زمره گواهان، ثبت فرما). (پرورگارا! دل‌هایمان را پس از آن که هدایت کردى، به باطل، متمایل مساز و از سوى خود، رحمت عنایت فرما. همانا تو بسیار بخشنده‌ای). (منزّه است پروردگار ما و به راستى، وعده پروردگار ما، قطعى است).

۰.يا وَلِيَّ اللهِ، إنَّ بَيني وبَينَ اللهِ عَزَّوَجَلَّ ذُنوباً لا يَأتي عَلَيها إلَّا رِضاكُم، فَبِحَقِّ مَنِ ائتَمَنَكُم عَلىٰ سِرِّهِ، وَاستَرعاكُم أمرَ خَلقِهِ، وقَرَنَ طاعَتَكُم بِطاعَتِهِ، لَمَّا استَوهَبتُم ذُنوبي، وكُنتُم شُفَعائي، فإنّي لَكُم مُطيعٌ، مَن أطاعَكُم فَقَد أطاعَ اللهَ، ومَن عَصاكُم فَقَد عَصَى اللهَ، ومَن أحَبَّكُم فَقَد أحَبَّ اللهَ، ومَن أبغَضَكُم فَقَد أبغَضَ اللهَ.

۰.اى ولىّ خدا! همانا میان من و خدا عزّوجل، گناهانى است که جز با خشنودى شما، زدوده نخواهند شد. پس سوگند به آن که راز خود را به شما سپرده و امر بندگان خود را به شما وا گذاشته و اطاعت از شما را با اطاعت از خود، قرین ساخته است، براى من از خدا آمرزش بخواهید و در پیشگاهش شفاعت کنید. من، فرمان‌بردار شمایم زیرا هرکه از شما فرمان‌برداری کند، از خدا فرمان برده و هر که از شما نافرمانى کند، خدا را نافرمانى کرده است و هر که شما را دوست بدارد، خدا را دوست داشته است و هر که شما را دشمن بدارد، با خدا دشمنى کرده است.

۰.بِأَبي أنتُم واُمّي ونَفسي، كَيفَ أصِفُ حُسنَ ثَنائِكُم، واُحصي جَميلَ بَلائِكُم، وبِكُم أخرَجَنَا اللهُ مِنَ الذُّلِّ، وفَرَّجَ عَنّا غَمَراتِ الكُروبِ، وأَنقَذَنا مِن شَفا جُرُفِ الهَلَكاتِ ومِنَ النّارِ.

۰.پدر و مادر و جانم فداى شما باد! چگونه بزرگوارى شما را وصف کنم و آزمون‌های نیکویى را که بر شما رفته است، بر شمارم؟ به واسطه شما، خدا ما را از خواری، رهایى داد و اندوه‌های جانکاه ما را بر طرف ساخت و از ورطه مرگ و از آتش [دوزخ] نجاتمان داد.

۰.بِأَبي أنتُم واُمّي ونَفسي، بِمُوالاتِكُم عَلَّمَنَا اللهُ مَعالِمَ دينِنا، وأَصلَحَ ما كانَ فَسَدَ مِن دُنيانا، وبِمُوالاتِكُم تَمَّتِ الكَلِمَةُ، وعَظُمَتِ النِّعمَةُ، وَائتَلَفَتِ الفُرقَةُ، وبِمُوالاتِكُم تُقبَلُ الطّاعَةُ المُفتَرَضَةُ، ولَكُمُ المَوَدَّةُ الواجِبَةُ، وَالدَّرَجاتُ الرَّفيعَةُ، وَالمَقامُ المَحمودُ، وَالمَكانُ المَعلومُ عِندَ اللهِ عَزَّوَجَلَّ وَالجاهُ العَظيمُ، وَالشَّأنُ الکَبیرُ، وَالشَّفاعَةُ المَقبولَةُ.

۰.پدر و مادر و جانم فداى شما باد! با پیوستگی به شما بود که خداوند، حقایق دین را به ما آموخت و فسادهایى را که در دنیاى ماست، اصلاح نمود و با پیوستگی به شما، کلمه[ى توحید و دین] به حدّ کمال خود رسید و نعمت، افزایش یافت و پراکندگى، به همبستگى بدل گردید و با پیوستگی. به شما، عبادات واجب ما پذیرفته می‌شود. خداوند، دوستى شما را بر همگان، واجب نمود و درجات عالی و جایگاه پسندیده و مکانت معلوم در نزد خداوند عزوجل و منزلت عظیم و موقعیت والا و شفاعت مقبول، براى شماست.

(رَبَّنا آمَنّا بِما أنزَلتَ وَاتَّبَعنَا الرَّسولَ فَاكتُبنا مَعَ