۰.مَولايَ، فَإِن أدرَكَنِيَ المَوتُ قَبلَ ظُهورِكَ، فَإنّي أتَوَسَّلُ بِكَ وبِآبائِكَ الطّاهِرينَ إلَى اللهِ تَعالىٰ، وأَسأَ لُهُ أن يُصَلِّيَ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ، وأَن يَجعَلَ لي كَرَّةً في ظُهورِكَ، ورَجعَةً فى أيّامِكَ؛ لِأَبلُغَ مِن طاعَتِكَ مُرادي، وأَشفِيَ مِن أعدائِكَ فُؤادي.
۰.مولای من! اگر مرگْ مرا پیش از ظهورت دریابد، با تو و پدران پاکت به خداى متعال متوسّل می‌شوم و از او می‌خواهم که بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستد و مرا در روزگار ظهورت، به دنیا باز گرداند و رجعت داشته باشم تا با اطاعت کردن از تو، به مقصودم رسم و دلم را [با انتقام] از دشمنانت خنک کنم.
۰.مَولايَ، وَقَفتُ في زِيارَتِكَ مَوقِفَ الخاطِئينَ النّادِمينَ، الخائِفينَ مِن عِقابِ رَبِّ العالَمينَ، وقَدِ اتَّكَلتُ عَلىٰ شَفاعَتِكَ، ورَجَوتُ بِمُوالاتِكَ وشَفاعَتِكَ مَحوَ ذُنوبي، وسَترَ عُيوبي، ومَغفِرَةَ زَلَلي، فَكُن لِوَلِيِّكَ يا مَولايَ عِندَ تَحقيقِ أمَلِهِ، وَاسأَلِ اللهَ غُفرانَ زَلَلِهِ، فَقَد تَعَلَّقَ بِحَبلِكَ، وتَمَسَّكَ بِوِلايَتِكَ، وتَبَرَّأَ مِن أعدائِكَ.
۰. مولاى من! در زیارت تو، در جایگاه خطاکارانِ پشیمان و بیمناک از کیفر پروردگار جهانیان ایستاده‌ام و به شفاعت تو اعتماد کرده‌ام و با ولایت [و دوستى] و شفاعتت، محو شدن گناهانم و پوشاندن عیب‌هایم و آمرزش لغزش‌هایم را امید می‌برم. پس، اى مولاى من! دوستدارت را به آرزویش برسان و آمرزش لغزش‌هایش را از خداوند بخواه؛ که به رشته تو آویخته و به ولایت تو چنگ زده و از دشمنان تو بیزارى جسته است.
