جدّه امام زمان علیه السلام است، به «جدّه» یاد کردهاند.۱ نامهاى دیگر این زن پرهیزگار و زاهد را حدیث، سوسن و سلیل گفتهاند.۲ او را پس از فوت (۲۶۲ق) در آستان عسکریّین، در خانه مسکونى خود، به خاک سپردند.
سمانه، مادر امام هادى علیه السلام ملقّب به «سیّده»۳ نیز از زنان فاضل و زاهد روزگار بوده۴ که گفته شده در خانه امام هادى علیه السلام از دنیا رفت و در همان جا در کنار ایشان، دفن شده است.۵
برای حدیثه و سمانه نیز زیارتنامه مأثور وجود ندارد؛ از این رو، شایسته است که آنان را با الفاظى متناسب با منزلتشان، زیارت نمود.
باب هفتم
وداع با امام هادى و امام عسکرى علیهما السّلام
سیّد ابن طاووس مىگوید: هنگامى که از زیارت مادر قائم علیه السلام فارغ شدى و خواستى با عسکریین ـــ درودهای خدا بر آن دو ـــ وداع کنى، در کنار ضریح آنها بِایست وبگو:
۰.السَّلامُ عَلَيكُما يا وَلِيَّيِ اللهِ، السَّلامُ عَلَيكُما يا حُجَّتَيِ اللهِ، السَّلامُ عَلَيكُما يا نورَيِ اللهِ، السَّلامُ عَلَيكُما وعَلىٰ آبائِكُما وأَجدادِكُما وأَولادِكُما، السَّلامُ عَلَيكُما وعَلىٰ أرواحِكُما وأَجسادِكُما.
۰.سلام بر شما، ای دو ولیّ خدا! سلام بر شما، ای دو حجّت خدا! سلام بر شما، ای دو نور خدا! سلام بر شما و بر پدران و نیاکان و فرزندان شما! سلام بر شما و بر جان و جسمتان!