وبَرَكَةِ بِلادِكَ، ومَحَلِّ رَحمَتِكَ، ومُستَودَعِ حِكمَتِكَ، وَالقائِدِ إلىٰ جَنَّتِكَ، العالِمِ في بَرِيَّتِكَ، وَالهادي في خَليقَتِكَ، الَّذي ارتَضَيتَهُ وَانتَجَبتَهُ وَاختَرتَهُ لِمَقامِ رَسولِكَ في اُمَّتِهِ، وأَلزَمتَهُ حِفظَ شَريعَتِهِ، فَاستَقَلَّ بِأَعباءِ الوَصِيَّةِ، ناهِضاً بِها ومُضطَلِعاً بِحَملِها، لَم يَعثُر في مُشكِلٍ، ولا هَفا في مُعضِلٍ، بَل كَشَفَ الغُمَّةَ وسَدَّ الفُرجَةَ وأَدَّى المُفتَرَضَ.
۰.خداوندا! بر سَرور ما محمّد و خاندانش درود فرست و بر على بن محمّد، آن رهیافته معصوم از لغزشها و پاک از عیبها و بریده از خلق و آرزومند به تو، آن گرفتار فتنهها و آزموده به مصیبتهای سخت و امتحان شده به آزمون نیکو و شکیبایى در برابر ناملایمات، راهنماى بندگانت و برکت شهرهایت و جایگاه رحمتت و مخزن حکمتت و راهبر به سوى بهشتت، آگاه در میان آفریدگانت و راهنما در میان خلقت درود فرست؛ همان که وى را پسندیدى و انتخابش نمودى و براى جانشینى پیامبرت در میان امّتش برگزیدى و به نگهدارى شریعتش ملزم کردى. پس، او بارهاى گران وصیّت را برداشت و به آن قیام نمود و مقتدرانه آن را بر دوش کشید. نه در مشکلى لغزید و نه در کارى دشوارى؛ بلکه اندوه را بر طرف کرد و رخنه را سد نمود و هر فریضهای را ادا کرد.
۰.اللّٰهُمَّ فَكَما أقرَرتَ ناظِرَ نَبِيِّكَ بِهِ فَرَقِّهِ دَرَجَتَهُ، وأَجزِل لَدَيكَ مَثوبَتَهُ، وصَلِّ عَلَيهِ، وبَلِّغهُ مِنّا تَحِيَّةً وسَلاماً، وآتِنا مِن لَدُنكَ في مُوالاتِهِ فَضلاً وإحساناً، ومَغفِرَةً ورِضواناً، إنَّكَ ذُو الفَضلِ العَظيمِ.
۰.خدایا! چنان که دیدگان پیامبرت را به او روشن ساختى، درجهاش را به درجه او برسان و پاداشش را نزد خود، زیاد کن و بر او درود فرست و از سوى ما بر او درود و سلام برسان و به ما از نزد خودت در دوستى او فضل و احسان و آمرزش و رضوان ببخش؛ زیرا تو داراى فضل بزرگى.
پس نماز زیارت بگزار و چون سلام دادى، بگو: