ثِقَتُنا بِما هُوَ عَلَیهِ وإنَّهُ عِندَنا بِالمَنزَلَةِ و المَحَلّ اللَّذَینِ یَسُرّانَه.۱
او در آنچه متصدّىِ آن است، مورد اعتماد ماست. او نزد ما منزلت و جایگاهى دارد که خشنودش میکند.
منابع اهل سنّت نیز به جلالت و بزرگى او اذعان دارند.۲
حسین بن روح، پس از ۲۱ سال نیابت خاصّ امام مهدى علیه السلام در شعبان سال ۳۲۶ق رحلت کرد و در مقبره نوبختیان به خاک سپرده شد.۳ او قبل از مرگ خویش، على بن محمّد سَمُرى را به امر امام مهدى علیه السلام به عنوان نایب چهارم ایشان معرّفى کرد. قبر وى در بازار شورجه بغداد است.۴
۴. على بن محمّد سَمُرى
ابو الحسن على بن محمّد سَمُرى، آخرین نایب امام مهدى علیه السلام است که با تصریح حسین بن روح بدین سِمَت، منصوب گردید.۵
قبل از مرگ سَمُری در توقیعی که از ناحیه مقدّسه صادر شد، از مرگ او پس از شش روز خبر داده و تصریح شده بود که بعد از وی، نایب خاصّى نخواهد بود و دوران غیبت کبرا آغاز خواهد شد. على بن محمّد سمرى در پانزدهم شعبان سال ۳۲۹ ق، پس از سه سال نیابت در گذشت و در رصافه بغداد، در نزدیکىِ مسجد «براثا» به خاک سپرده شد.۶
1.الغیبة، طوسى: ص ۳۷۲ ح ۳۴۴.
2.ر. ک: الغیبة، طوسى: ص ۳۷۱ ح ۳۴۲، خلاصة الأقوال: ص ۴۳۲؛ سیر أعلام النبلاء: ج ۱۵ ص ۲۲۳.
3.الغیبة، طوسى: ص ۳۸۶.
4.ر. ک: دانشنامۀ امام مهدى علیه السلام: ج ۳ ص ۳۵۱.
5.الغیبة، طوسى: ص ۳۹۴ ح ۳۶۳.
6.ر. ک: دانشنامۀ امام مهدى علیه السلام: ج ۳ ص ۳۹۷.