سال ۱۰۳۳ ق، باغ جنوب قبر ابن فهد را به صورت مسجدى در آورد و گنبدى روى قبر وى ساخت. قبر وى در خیابان باب القبله در نزدیکى حرم امام حسین علیه السلام قرار دارد.^۱

۴. شیخ یوسف بحرانى (۱۱۰۷ ـــ ۱۱۸۶ق)

شیخ یوسف بحرانى، مشهور به «صاحب حدائق»، فقیه و عالم اخبارىِ شیعه و از علماى آل عصفور در سده دوازده قمرى، در روستای ماحوز بحرین به دنیا آمد. وى در ۷۹ سالگى در گذشت و در حرم امام حسین علیه السلام در رواق شرقى حرم (رواق علما)، به خاک سپرده شد.^۲

۵. وحید بهبهانى (۱۱۱۶ ـــ ۱۲۰۵ق)

شیخ محمّدباقر بن محمّد مشهور به وحید بهبهانى در سال ۱۱۱۶ یا ۱۱۱۷ق در اصفهان به دنیا آمد. وى از فقیهان اصولى و رجال‌شناسان بزرگ شیعه در قرن دوازدهم هجرى است. او در سال ۱۲۰۵یا ۱۲۰۶ق وفات یافت و در رواق شرقى حرم امام حسین علیه السلام (رواق علما)، دفن شد.^۳

۶. سیّد على طباطبایى (۱۱۶۱ ـــ ۱۲۳۱ق)

سیّد على طباطبایى، صاحب کتاب مشهور ریاض المسائل در فقه در کاظمین به دنیا آمد. از جمله اقدامات وى، احداث دیوار شهر کربلا

باب پنجم

مزار عالمان و معاریف

۱. ابراهیم مُجاب (ق ۳ق)

ابراهیم مُجاب، نوه امام کاظم علیه السلام و فرزند محمّد العابد (برادر تنى امام رضا علیه السلام) است. او در سال ۲۴۷ق به زیارت امام حسین علیه السلام شتافت. گفته شده است که وى نخستین علوى‌اى بود که در کربلا ساکن شد. مرقد وى در رواق غربىِ داخل حرم امام حسین علیه السلام قرار دارد.^۱

۲. سیّد رضى (۳۵۸ ـــ ۴۰۶ ق) و سیّد مرتضى (۳۵۵ ـــ ۴۳۶ ق)

سیّد رضى گرد آورنده نهج البلاغه و برادر کوچک‌ترش سیّد مرتضى صاحب تألیفات بسیار، دو تن از عالمان بزرگ شیعه در قرن چهارم و پنجم اند که هر دو، در بغداد از دنیا رفتند و در منزل خود دفن شدند. سپس جنازه آن‌ها به کربلا منتقل شد و در کنار پدرشان (م ۴۰۰ ق) در نزدیکى قبر سیّد ابراهیمِ مُجاب در رواق غربى حرم امام حسین علیه السلام، دفن شدند.^۲

۳. ابن فهد حلّى (۷۵۷ ـــ ۸۴۱ق)

شیخ احمد بن محمّد بن فهد، فقیه بزرگ امامیّه، در حلّه به دنیا آمد. وى که خانه‌اش را براى زائران به عنوان «منزلگاه» وقف کرده بود، پس از وفات در همان جا به خاک سپرده شد. شاه عبّاس صفوى در