الأَوصِياءِ، أشهَدُ أنَّكَ أمينُ اللهِ وَابنُ أمينِهِ، عِشتَ سَعيداً ومَضَيتَ حَميداً، ومُتَّ فَقيداً مَظلوماً شَهيداً، وأَشهَدُ أنَّ اللهَ مُنجِزٌ ما وَعَدَكَ، ومُهلِكٌ مَن خَذَلَكَ ومُعَذِّبٌ مَن قَتَلَكَ، وأَشهَدُ أنَّكَ وَفَيتَ بِعَهدِ اللهِ، وجاهَدتَ في سَبيلِهِ حَتّىٰ أتاكَ اليَقينُ، فَلَعَنَ اللهُ مَن قَتَلَكَ، ولَعَنَ اللهُ مَن ظَلَمَكَ، ولَعَنَ اللهُ اُمَّةً سَمِعَت بِذٰلِكَ فَرَضِيَت بِهِ. اللّٰهُمَّ إنّي اُشهِدُكَ إنّي وَلِيٌّ لِمَن والاهُ وعَدُوٌّ لِمَن عاداهُ.
۰.سلام بر تو، اى فرزند پیامبر خدا! سلام بر تو، اى فرزند سَرور اوصیا! گواهى می‌دهم که تو، امین خدا و فرزند امین اویى. با سعادت زیستى و ستوده در گذشتى و مظلومانه از دست رفتى و شهید گشتى. گواهى می‌دهم که خداوند، آنچه را به تو وعده داد محقّق می‌سازد و آن که تو را وا نهاد، هلاک می‌گرداند و هر کس را که تو را کُشت، عذاب می‌کند. گواهى می‌دهم که تو به پیمان خدا، وفا نمودى و درراهش جهاد کردى تا اَجَلت فرا رسید.خداوند، لعنت کند کسى را که تو را کُشت! خداوند، لعنت کند کسى را که به تو ستم کرد! خداوند، لعنت کند کسانى را که این را شنیدند و به آن، راضى شدند! خدایا! تو را گواه می‌گیرم که هر که او را دوست می‌دارد، دوست می‌دارم و هر که او را دشمن می‌دارد، دشمن می‌دارم.
۰.بِأَبي أنتَ واُمّي يَابنَ رَسولِ اللهِ، أشهَدُ أنَّكَ كُنتَ نوراً فِى الأَصلابِ الشّامِخَةِ وَالأَرحامِ الطّاهِرَةِ، لَم تُنَجِّسكَ الجاهِلِيَّةُ بِأَنجاسِها، ولَم تُلبِسكَ المُدلَهِمّاتِ مِن ثِيابِها، وأَشهَدُ أنَّكَ مِن دَعائِمِ الدّينِ، وأَركانِ المُسلِمينَ، ومَعقِلُ
