الَّتي‏جاهَدَتِ الحُسَينَ، وشايَعَت وبايَعَت وتابَعَت عَلىٰ قَتلِهِ، اللّٰهُمَّ العَنهُم جَميعاً.

۰.خدایا! نخستین کسى را که در حقّ محمّد و خاندان محمّد، ستم کرد، و آخرین ستمگرى را که از آن ستمگر، پیروى کرد، لعنت کن. خدایا! آن گروهى را که به پیکار با حسین برخاستند و بر کشتن او، همراهى کردند و پیمان بستند و به دنبال هم حرکت کردند، لعنت کن. خدایا! جملگى آنان را لعنت فرما.

سپس صد مرتبه گفته شود:

۰.السَّلامُ عَلَيكَ يا أبا عَبدِ اللهِ وعَلَى الأَرواحِ الَّتي حَلَّت بِفِنائِكَ، عَلَيكَ مِنّي سَلامُ اللهِ أبَداً ما بَقيتُ وبَقِيَ اللَّيلُ وَالنَّهارُ، ولا جَعَلَهُ اللهُ آخِرَ العَهدِ مِنّي لِزِيارَتِكَ، السَّلامُ عَلَى الحُسَينِ، وعَلیٰ عَلِيِّ بنِ الحُسَينَِ، [وَ عَلیٰ أولادِ الحُسَینِ]، وعَلىٰ أصحابِ الحُسَينِ.

۰.سلام بر توای ابا عبد اللّه و بر روح‌هایی که بر آستانِ تو فرود آمدند! از من بر همه شما تا اَبَد، درود و سلام خدا باد، تا آن دَم که زنده‌ام و روز و شب، پابرجاست. خداوند، این زیارتِ مرا، آخرین زیارت از شما قرار ندهد. سلام بر حسین و بر على بن الحسین [و بر فرزندان حسین] و بر یاران حسین!

پس مى‌گویى:

۰.اللّٰهُمَّ خُصَّ أنتَ أوَّلَ ظالِمٍ بِاللَّعنِ مِنّي، وَابدَأ بِهِ أوَّلاً، ثُمَّ الثّانِيَ [و] الثّالِثَ وَالرّابِعَ، اللّٰهُمَّ العَن يَزيدَ خامِساً، وَالعَن عُبَيدَ اللهِ بنَ زِيادٍ، وَابنَ مَرجانَةَ، وعُمَرَ بنَ سَعدٍ، وشِمراً، وآلَ أبي سُفيانَ، وآلَ زِيادٍ، وآلَ مَروانَ، إلىٰ يَومِ القِيامَةِ.

۰.خدایا! نخستین ستمگر را به لعن من، مخصوص گردان و [لعنِ] اوّلی را بِدان، آغاز کن و سپس دومى و سپس سومى و چهارمى را. خدایا! یزید را در مرتبه پنجم، لعنت کن و عبیداللّه پسر زیاد و زاده مرجانه و عمر پسر سعد و شمر و دودمانِ ابوسفیان و خاندانِ زیاد و خاندان مروان را تا روز رستاخیز، لعنت كن.

في كُلِّ مَوطِنٍ ومَوقِفٍ وَقَفَ فيهِ نَبِيُّكَ [صَلّي الله عَلیهِ و آلِه].

۰.خدایا! این روز (عاشورا)، روزى است که بنى امیّه و زاده هند جگرخوار ـــ آن لعنت شده و فرزند لعنت شده بر زبانِ تو و زبان پیامبرت صلّی الله علیه و آله در هر جا و مکانى که پیامبرت [صلی‌الله علیه و آله] در آنجا ایستاد ـــ آن را فرخنده دانستند.

۰.اللّٰهُمَّ العَن أبا سُفيانَ، ومُعاوِيَةَ، ويَزيدَ بنَ مُعاوِيَةَ، عَلَيهِم مِنكَ اللَّعنَةُ أبَدَ الآبِدينَ، وهٰذا يَومٌ فَرِحَت بِهِ آلُ زِيادٍ وآلُ مَروانَ بِقَتلِهِمُ الحُسَينَ صَلَواتُ اللهِ عَلَيهِ، اللّٰهُمَّ فَضاعِف عَلَيهِمُ اللَّعنَ [مِنك] وَالعَذابَ.

۰.خدایا! ابوسفیان و معاویه و یزید پسر معاویه را لعنت کُن! لعنت جاودانِ تو برای همی‌شه بر آنان باد! و امروز، روزى است که خاندان زیاد و خاندان مروان، به خاطر کشته شدن حسین که درودهای خدا بر او باد شادمان شدند. پس لعنت و کیفرِ دردناکِ خود را بر آنان، دوچندان فرما.

۰.اللّٰهُمَّ إنّي أتَقَرَّبُ إلَيكَ في هٰذَا اليَومِ، وفي مَوقِفي هٰذا، وأَيّامِ حَياتي، بِالبَراءَةِ مِنهُم وَاللَّعنَةِ عَلَيهِم، وبِالمُوالاةِ لِنَبِيِّكَ وآلِ نَبِيِّكَ عَلَيهِ وعَلَيهِمُ السَّلامُ.

۰.خدایا! همانا من در این روز، در این جا و در دوران زندگی‌ام با بیزارى جُستن از ایشان و نفرین بر آنان، و با دوستى با پیامبرت و خاندان پیامبرت که درود بر او و ایشان باد به درگاهِ تو تقرّب می‌جویم.

سپس صد مرتبه گفته شود:

۰.اللّٰهُمَّ العَن أوَّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ، وآخِرَ تابِعٍ لَهُ عَلىٰ ذٰلِكَ، اللّٰهُمَّ العَنِ العِصابَةَ