همچنین از امام صادق علیه السلام نقل شده است که فرمود:
عمویمان عبّاس علیه السلام، تیزبین بود و ایمانى استوار داشت. همراه ابا عبد اللّه الحسین علیه السلام جهاد کرد و نیکو از آزمایش به در آمد و به شهادت رسید. عبّاس علیه السلام به هنگام شهادت، سى و چهار ساله بود.۱
در باره شهادت عبّاس علیه السلام، یکى از نوادگانش۲ اشعارى سروده که ترجمهاش این است:
سزامندترین کس به گریه مردم بر او
جوانى است که حسین علیه السلام را در کربلا به گریهانداخت
برادر او و پسر پدرش على علیه السلام
ابو الفضلِ آغشته به خون
کسى که براى حسین علیه السلام، از خود گذشتگى کرد و هیچ چیز، او را خم ننمود.
و با وجود تشنگى، آب را به او بخشید.۳
از امام صادق علیه السلام روایت شده که مىفرماید: [در زیارت عبّاس علیه السلام بر درِ رواق] بِایست و بگو:
۰.سَلامُ اللهِ وسَلامُ مَلائِكَتِهِ المُقَرَّبينَ، وأَنبِيائِهِ المُرسَلينَ، وعِبادِهِ الصّالِحينَ، وجَميعِ الشُّهَداءِ وَالصِّدّيقينَ، [وَ]