حسن علیه السلام درود و سلام فرستادى. آنگاه، به نزد قبر حسین علیه السلام مىآیى و مى‌گویى:

۰.السَّلامُ عَلَيكَ يَابنَ رَسولِ اللهِ، السَّلامُ عَلَيكَ يَابنَ أميرِ المُؤمِنينَ، صَلَّى اللهُ عَلَيكَ يا أبا عَبدِ اللهِ، أشهَدُ أنَّكَ قَد بَلَّغتَ عَنِ اللهِ ما اُمِرتَ بِهِ، ولَم تَخشَ أحَداً غَيرَهُ، وجاهَدتَ في سَبيلِهِ، وعَبَدتَهُ صادِقاً حَتّىٰ أتاكَ اليَقينُ.

۰.سلام بر تو، اى فرزند پیامبر خدا! سلام بر تو، اى فرزند امیر مؤمنان! خدا بر تو درود فرستد، اى ابا عبد اللّه! گواهى می‌دهم که تو، آنچه را خداى به تو فرمان داده بود، رساندى و از کسى جز او نهراسیدى و درراهش کوشیدى و صادقانه او را عبادت کردى تا اَجَلت فرا رسید.

۰.أشهَدُ أنَّكَ كَلِمَةُ التَّقوىٰ، وبابُ الهُدىٰ، وَالعُروَةُ الوُثقىٰ، وَالحُجَّةُ عَلىٰ مَن يَبقىٰ ومَن تَحتَ الثَّرىٰ، أشهَدُ أنَّ ذٰلِكَ سابِقٌ فيما مَضىٰ، وذٰلِكَ لَكُم فاتِحٌ فيما بَقِيَ، أشهَدُ أنَّ أرواحَكُم وطينَتَكُم طَيِّبَةٌ، طابَت وطَهُرَت هِيَ بَعضُها مِن بَعضٍ، مَنّاً مِنَ اللهِ ورَحمَةً، واُشهِدُ اللهَ واُشهِدُكُم أنّي بِكُم مُؤمِنٌ، ولَكُم تابِعٌ في ذاتِ نَفسي، وشَرائِعِ ديني،

سپس مى‌گویى:

۰.اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلىٰ أميرِ المُؤمِنينَ، عَبدِكَ وأَخي رَسولِكَ، الَّذي انتَجَبتَهُ بِعِلمِكَ، وجَعَلتَهُ هادِياً لِمَن شِئتَ مِن خَلقِكَ، وَالدَّليلَ عَلىٰ مَن بَعَثتَهُ بِرِسالاتِكَ، ودَيّانَ الدّينِ بِعَدلِكَ، وفَصلَ قَضائِكَ بَينَ خَلقِكَ، وَالمُهَيمِنَ عَلىٰ ذٰلِكَ كُلِّهِ، وَالسَّلامُ عَلَيهِ ورَحمَةُ اللهِ وبَرَكاتُهُ.

۰.خدایا! بر امیر مؤمنان، بنده‌ات و برادر پیامبرت، درود فرست؛ کسى که او را با علمت برگزیدى و او را هدایتگر هر کس از خلقت که خواستى، و راهنما به سوی کسی که او را به رسالت مبعوث کردى، قراردادى و او را به عدل خود، سرپرست و حاکم دینت قراردادى و نیز فیصله دهنده میان خلقت به حکم تو،و او را بر همه این‌ها، چیره ساختى. سلام و رحمت خدا و برکاتش بر او باد!

۰.اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَى الحَسَنِ بنِ عَلِيٍّ عَبدِكَ وَابنِ [رَسولِكَ] الَّذي انتَجَبتَهُ بِعِلمِكَ، وجَعَلتَهُ هادِياً لِمَن شِئتَ مِن خَلقِكَ، وَالدَّليلَ عَلىٰ مَن بَعَثتَهُ بِرِسالاتِكَ، ودَيّانَ الدّينِ بِعَدلِكَ، وفَصلَ قَضائِكَ بَينَ خَلقِكَ، وَالمُهَيمِنَ عَلىٰ ذٰلِكَ كُلِّهِ، وَالسَّلامُ عَلَيهِ ورَحمَةُ اللهِ وبَرَكاتُهُ.

۰.خدایا! بر حسن بن على، بنده‌ات و فرزند پیامبرت، درود فرست؛ کسى که او را با دانش خود برگزیدى و او را هدایتگر هر کس از خلقت که خواستى، قراردادی و [نیز] راهنما به سوی کسی که به رسالت‌هایت برانگیختی، و سرپرست دینت با عدالت، و نیز فیصله دهنده میان خلقت و چیره بر همه این‌ها. سلام و رحمت خدا و برکاتش بر او باد!

سپس بر حسین علیه السلام و دیگر امامان درود مىفرستى، همان گونه که بر