۴. اشتیاق

یکى از آداب زیارات امام حسین علیه السلام، شوق است. در این جا تنها به یک حدیث اشاره می‌کنیم:

ابن قولویه از امام صادق علیه السلام چنین نقل می‌کند که:

هر کس با اشتیاق به حسین علیه السلام، نزد قبرش بیاید، خداوند، او را جزو ایمن شدگانِ روز قیامت می‌نویسد و نامه عملش به دست راستش داده می‌شود و زیر پرچم حسین علیه السلام است تا به بهشت در آید و او را در مرتبه‌اش جاى دهند، که خداوند، شکست‌ناپذیر و داناست.^۱

این ادب، ریشه در محبّت و شناخت زائر دارد. هر چه شناخت انسان به سیّد الشهدا علیه السلام بیشتر شود، محبّت به او افزون‌تر می‌گردد و اشتیاق بیشترى به زیارت او پیدا می‌کند و بر پایه احادیثی که در این باره آمده، کسانى که با اشتیاق بیشترى به زیارت امام حسین علیه السلام بروند، در صف اصحاب او قرار می‌گیرند و در قیامت، زیر پرچم ایشان خواهند بود و در بهشت نیز با ایشان هم‌نشین هستند.

۵. حزن و اندوه

در شمارى از احادیث، تأکید شده که زائر امام حسین علیه السلام باید با قلبى اندوهناک و چهرهاى ژولیده و غبارآلود ـــ که نشانه افراد مصیبت‌زده است ـــ، او را زیارت کند، از جمله:

ابن قولویه از امام صادق علیه السلام نقل می‌کند که فرمود:

هنگامى که قصد زیارت قبر حسین علیه السلام کردى، دل‌شکسته،

نمی‌خواهد، جز آن که خداى متعال، آن را برآورده می‌سازد.^۱

سیّد ابن طاووس از ابو عبداللّه برقى نقل می‌کند که:

از امام صادق علیه السلام سؤال شد: کسى که حسین بن على علیه السلام را در نیمه شعبان زیارت کند و قصدش خداوند و آنچه نزد اوست، باشد، نه آنچه [از شهرت و صلاحِ ظاهر که] نزد مردم است، چه پاداشى دارد؟

فرمود: «خداوند، گناهانش را در آن شب می‌آمرزد، حتّى اگر به عدد موهاى گوسفندان قبیله کلب باشد».

سپس به امام علیه السلام گفته شد: فدایت شوم! خداوند، همه گناهانش را می‌آمرزد؟

فرمود: «آیا این را براى زائر حسین علیه السلام فراوان می‌بینی؟! چگونه چنین نباشد و او را نیامرزد، در حالى که در حدّ زیارت کننده خداوند در عرشش است؟».^۲

اخلاص نیز مانند شناخت، مراتبى دارد که به میزان آن، زائر از برکات بىشمار زیارت، برخوردار می‌گردد.

۳. حضور قلب و خشوع

امام صادق علیه السلام در باره چگونگى زیارت امام حسین علیه السلام می‌فرماید:

برو، در حالى که دلت خاضع و چشمت گریان است. تکبیر و تهلیل و حمد خداوند و صلوات بر پیامبر صلّی الله علیه و آله به‌ویژه سلام بر حسین و... فراوان بگو. پس اگر دلت نرم و اشکت سرازیر شد، نشانه اذن است.^۳