وكَذا [پس حاجت خود را بخواه]، فَاشفَع لي في نَجاحِها، فَقَد تَوَجَّهتُ إلَيكَ بِحاجَتي لِعِلمي أنَّ لَكَ عِندَ اللهِ شَفاعَةً مَقبولَةً ومَقاماً مَحموداً، فَبِحَقِّ مَنِ اختَصَّكُم لِأَمرِهِ وَارتَضاكُم لِسِرِّهِ، وبِالشَّأنِ الَّذي بَينَكُم وبَينَهُ، سَلِ اللهَ تَعالىٰ في نُجحِ طَلِبَتي وإجابَةِ دَعوَتي وكَشفِ كُربَتي.

۰.اى مولایم، اى صاحب الزمان، اى فرزند رسول خدا! حاجتهاى من چنین و چنان است (حاجات خود را ذکر کن). پس مرا در بر آمدن حاجت‌هایم شفاعت کن، که من با حاجت خود به تو رو کرده‌ام؛ چرا که مىدانم تو نزد خدا شفاعت پذیرفته و مقام پسندیده داری. پس به حقّ خدایى که شما را به امر خود، اختصاص داد و براى اسرار خود برگزید و به حقّ آن منزلتی که نزد خدا دارید، از خدا بخواه که خواسته‌ام را روا و دعایم را اجابت و گرفتارىام را بر طرف کند.

و آنچه دوست دارى، دعا کن که إن شاء اللّه برآورده مى‌شود.^۱

۲/۲

مسجد زید بن صوحان

زید بن صُوحان بن حجر عبدى، برادر صَعصَعه و سَیحان، از خطیبان زبردست، شجاعان استوارگام، بزرگان، زاهدان، ارجمندان و از یاران وفادار امیر مؤمنان علیه السلام بود. او به روزگار پیامبر خدا صلّی الله علیه و آله اسلام آورد و از یاران پیامبر صلّی الله علیه و آله شمرده می‌شد و به حضور پیامبر صلّی الله علیه و آله نیز رسیده است.

پیامبر صلّی الله علیه و آله از او به نیکى یاد می‌کرد و می‌فرمود:

هر کس دوست دارد مردى را ببیند که یکى از اعضایش پیش‌تر

السَّلامُ عَلَيكَ يَابنَ أميرِ المُؤمِنينَ وَابنَ فاطِمَةَ الزَّهراءِ سَيِّدَةِ نِساءِ العالَمينَ، السَّلامُ عَلَيكَ يَابنَ الحُجَجِ عَلَى الخَلقِ أجمَعينَ، السَّلامُ عَلَيكَ يا مَولايَ سَلامَ مُخلِصٍ لَكَ فِي الوَلاءِ.

۰.سلام بر تو، ای وارث دانش پیامبران و مخزن حکمتهای اوصیا! سلام بر تو، اى عزّتبخش مؤمنان ضعیف شمرده شده! سلام بر تو، اى خوار کننده کافران متکبّر ستمکار! سلام بر تو، اى مولاى من اى صاحب الزمان، اى فرزند رسول خدا! سلام بر تو، اى فرزند امیر مؤمنان و فرزند فاطمه زهرا سَرور زنان جهانیان! سلام بر تو، اى فرزند امامان که حجّتهاى خدا بر همه خلق عالماند! سلام بر تو، اى مولاى من، سلام کسى که در ولایت تو مُخلص است!

۰.أشهَدُ أنَّكَ الإِمامُ المَهدِيُّ قَولاً وفِعلاً، وأَنَّكَ الَّذي تَملَأُ الأَرضَ قِسطاً وعَدلاً، فَعَجَّلَ اللهُ فَرَجَكَ وسَهَّلَ مَخرَجَكَ، وقَرَّبَ زَمانَكَ وكَثَّرَ أنصارَكَ وأَعوانَكَ، وأَنجَزَ لَكَ ما وَعَدَكَ، فَهُوَ أصدَقُ القائِلينَ: (وَ نُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِى الأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوٰارِثِينَ)^۱.

۰.گواهى مى‌دهم که تو پیشوایى هستى که در گفتار و کردار، هدایت شدهاى، و تویى آن که جهان را از عدل و داد پُر خواهد کرد. پس خداوند در ظهورت تعجیل فرماید و خروجت را آسان و دوران فرمانروایىات را نزدیک سازد و یاران و یاورانت را بسیار گرداند و آنچه را به تو وعده داده است، تحقّق بخشد، که او راستگوترین گویندگان است [و فرموده]: (مى‌خواهیم بر آنانى که در زمین، فرودست شده‌اند، منّت نهیم و آنان را پیشوایان [خلق] و وارثان [زمین] قرار دهیم).

۰.يا مَولايَ يا صاحِبَ الزَّمانِ يَابنَ رَسولِ اللهِ، حاجَتي كَذا