گفتنى است که در فرزندان امام على علیه السلام نام خدیجه^۱ وجود دارد که همسر عبد الرحمان بن عقیل بوده^۲ و گفته شده که مادرش کنیز بوده است.^۳

۱/۸

زیارت میثم تمّار

ابو سالم، میثم بن یحیى تَمّار اسدى، از یاران بزرگوار امیر مؤمنان علیه السلام، امام حسن علیه السلام و امام حسین علیه السلام بود. امام على علیه السلام او را از زنى که وى را به غلامى داشت، خرید و آزاد کرد. او در محضر درِ علم پیامبر صلّی الله علیه و آله به جایگاه والایى از علم، دست یافت تا آن جا که او را «عالِم به مرگ‌ها و حوادث» دانسته‌اند.^۴

عبید اللّه بن زیاد، دستگیرش کرد و چون او را نزدش آوردند و گفته شد که این از محبوب‌ترین کسان نزد على علیه السلام بوده است، گفت: سَرورت در باره رفتار من با تو چه گفته است؟

گفت: به من خبر داده که تو مرا پس از نُه نفر دیگر به دار می‌کشی؛ دارى که کوتاه‌ترین است و نزدیک‌ترین جاى به غسّال خانه، از آنِ من است.

گفت: با او مخالفت می‌کنیم.

میثم گفت: چگونه مخالفت می‌کنی؟! به خدا سوگند، او جز از پیامبر خدا و او جز از جبرئیل و او جز از خداى متعال

گیرندگان را بریدند و در آن به نمایش گذاشتند (۶۷ق). (فَاعتَبِرُوا یَأُولِى الْأَبصَارِ؛^۱ پس ای هوشیاران! عبرت بگیرید).

چون مصعب بن زبیر، مختار را به شهادت رساند، عبد الملک مروان براى تصرّف عراق به جنگ مصعب آمد و او را شکست داد و وارد دار الإماره کوفه شد و سر بریده مصعب را جلوى او نهادند (۷۱ق). مردى از عرب به نام عبد الملک بن عمیر برخاست و خطاب به عبد الملک گفت: «من در همین دار الإماره بودم که دیدم سر بریده حسین علیه السلام را جلوىِ ابن زیاد نهادند و چندى بعد دیدم سر ابن زیاد را در همین جا جلوى مختار گذاشتند و مدّتى نگذشت که دیدم سر بریده مختار را در این جا جلوى مصعب نهادند و حال، سر بریده مصعب را جلوى تو می‌بینم!». عبد الملک دستور داد آن مکان را ویران کنند!^۲

۱/۷

زیارت خدیجه دختر امام على علیه السلام

در قسمت شمالى مسجد کوفه، مقابل باب الفیل، مرقدى وجود دارد که در تابلوى آن آمده است: خدیجه دختر على علیه السلام خواهر عبّاس.