تقسيم مى‏نمود و همانند آنها كار مى‏كرد .

در بازگشت از سفر نيز هنگامى كه چشمش به آبادى مى‏افتاد، دعا مى‏خواند ، و ترتيبى مى‏داد كه روز به منزل مراجعت كند . هنگام بازگشت به مدينه دعا مى‏خواند و دو ركعت نماز در مسجد مى‏خواند . كودكان خاندانش را به استقبال ايشان مى‏بردند و آغاز و پايان سفرش، ديدار با دختر عزيزش فاطمه عليها السلام بود .

۱۸ . درمان

بر اساس برخى از گزارش‏ها، پيامبر صلى اللّه‏ عليه و آله براى درمان شمارى از بيمارى‏ها، از حجامت ، شستن سر باسِدر ، چكاندن روغن كنجد در بينى ، نهادن حنّا بر زخم استفاده مى‏نمود. همچنين هنگامى كه تب مى‏كرد ، خود را با آب شستشو مى‏داد .

۱۹ . ورزش و تفريح

هر چند فراوانىِ كارهاى پيامبر خدا صلى اللّه‏ عليه و آله فرصتى براى تفريح باقى نمى‏گذاشت، در عين حال، برخى از گزارش‏ها حاكى از آن اند كه ايشان از باغ‏هاى ياران خود براى تفريح استفاده مى‏نمود. در ميان انواع ورزش‏ها ، اسب‏دوانى ، كُشتى و تيراندازى، مورد علاقه پيامبر صلى اللّه‏ عليه و آله بود و توصيه مى‏نمود كه به بچّه‏هايتان شنا و تيراندازى بياموزيد .

۲۰ . حفاظت

فصل بيستم به پاسدارى از پيامبر صلى اللّه‏ عليه و آله و حفاظت از جان ايشان ، اختصاص دارد . گزارش‏هاى اين فصل نشان مى‏دهندكه ايشان به اين موضوع اهتمام ويژه داشته و امام على عليه السلام نقش ممتازى در پاسدارى از ايشان به نمايش گذارده است . تنها پس از نزول آيه «وَاللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ» به دستور پيامبر صلى اللّه‏ عليه و آله ، تشكيلات حفاظتى ايشان برچيده شد .

گفتن، لبخند بر چهره داشت . سخنان پيامبر صلى اللّه‏ عليه و آله جامع ، روشن و شمرده ، و يادآور خداى سبحان بود . ايشان از سخنان بيهوده اجتناب مى‏كرد؛ ولى براى تفهيم مخاطب ، گاه سخن خود را تكرار مى‏نمود .

صوت پيامبر صلى اللّه‏ عليه و آله بسيار زيبا بود و مى‏فرمود : «زيبايى صوت، از ويژگى‏هاى همه پيامبران است»؛ امّا بلند كردن صدا را بويژه هنگام تشييع جنازه و در كارزار ، و هنگام قرائت قرآن به گونه‏اى كه موجب آزار ديگران شود ، خوش نمى‏داشت ، هر چند به مقتضاى حال، گاه ، صداى خود را بلند مى‏كرد .

پيامبر صلى اللّه‏ عليه و آله عيوب ديگران را با صراحت بيان نمى‏كرد ؛ بلكه در صورت ضرورت، به اشاره ، بسنده مى‏نمود . اگر كسى از ايشان چيزى مى‏خواست، در پاسخ او «نه» نمى‏گفت؛ بلكه اگر مى‏خواست انجام دهد، مى‏فرمود : «آرى» و اگر نمى‏خواست انجام دهد ، سكوت مى‏نمود .

۱۶ . نگاه

فصل شانزده به سيره پيامبر صلى اللّه‏ عليه و آله در نگاه كردن ، اختصاص دارد . ايشان بيشتر به پايين نگاه مى‏كرد . در هنگام نگاه كردن، به چيزى خيره نمى‏شد و زير چشمى هم نگاه نمى‏كرد . نگاه كردن به سبزه‏زار و آب روان را دوست داشت و هنگامى كه در جمع ياران بود ، در نگاه كردن به آنها عدالت را رعايت مى‏نمود .

۱۷ . مسافرت

پيامبر صلى اللّه‏ عليه و آله پيش از سفر ، وسايل شخصى خود مانند : مسواك ، آينه ، شانه، قيچى و ... را آماده مى‏نمود . تنها مسافرت كردن را دوست نداشت و براى آغاز سفر، روز پنجشنبه را انتخاب مى‏نمود . هنگام سفر دعا مى‏خواند و هنگام پايين آمدن يا بالا رفتن ذكر مى‏گفت . اگر در منزلى اتراق مى‏كرد، دو ركعت نماز مى‏خواند . بيشتر، شب حركت مى‏نمود و در مسير ، به افراد ناتوان كمك مى‏كرد . هزينه سفر را با ياران