سپس احاديثى ذكر مىشوند كه حاكى از توكّل پيامبر صلى اللّه عليه و آله اند و بر اين نكته تأكيد مىشود كه نام پيامبر صلى اللّه عليه و آله در تورات، «متوكّل (توكّل كننده)» بوده و در پايان، داستان جالب توجّهى در باره توكّل ايشان ذكر شده است .
۱۳ . شجاعت و دلاورى
در اين فصل ، ابتدا به اين نكته اشاره شده كه خاندان رسالت، همگى برخوردار از صفت «شجاعت» بودهاند و در ادامه ، احاديثى ذكر شدهاند كه شجاعت پيامبر صلى اللّه عليه و آله را در ميدان نبرد توصيف كردهاند. نكته جالب توجّه در اين باره، آن است كه به هنگام شدّت گرفتن جنگ، ايشان از همه فرماندهان و سربازان، به دشمن نزديكتر بوده و دلاورترين جنگجويان ، در پناه او مىجنگيدهاند. در پايان اين فصل، داستانهايى از دلاورىهاى آن بزرگوار آمده است .
۱۴ . رأفت (مهربانى)
در اين فصل ، گزارشهاى متنوّعى از مهربانى پيامبر صلى اللّه عليه و آله به همگان ، مهربانىِ ويژه ايشان به اهل ايمان ، شدّت مهربانى او به مردم ، مهربانىِ او به دشمنان و نيز به حيوانات ، آمده است. پايانبخش اين فصل ، تأكيد بر اين نكته است كه خاندان رسالت، همگى از اين ويژگى برخوردار بودهاند .
۱۵ . مدارا
مدارا در واقع ، نوعى نرمش و سازش در برخورد با ديگران ، به منظور جلب دوستى ، يا تقويت آن و يا دفع شرّ دشمنان است .
فرق «مدارا» و «مداهنه» ، اين است كه در مداهنه ، با نرمش و سازش ، ارزشهاى اخلاقى و دينى، فداى منافع دنيوى مىگردند ؛ ولى در مدارا ، اصولاً هدف ، حفظ ارزشهاى اخلاقى و دينى است . از اين رو ، «مدارا» صفتى ارزشى و «مداهنه» صفتى ضدّ ارزشى شمرده مىشود .
