هر گاه شخصى عملى را آغاز مىكند ، تا يك سال آن را ادامه دهد . سپس اگر خواست ، به عمل ديگرى بپردازد ؛ زيرا شب قدر كه آنچه خداوند مىخواهد، مقدّر مىكند ، در آن يك سال وجود دارد .
براى تبيين اين دو حديث كه با سند معتبر از امام صادق عليه السلام نقل شدهاند ، دو نكته شايان توجّه است : نخست ، اين كه تأكيد بر مداومت يكساله كار خير ، در واقع ، كمترين مقدار لازم براى اثربخشى مداومت است ، و گرنه ترديدى نيست كه مطلوبيتِ مداومت بر كار خير ، محدود به زمان نيست .
نكته ديگر، اين است كه به نظر مىرسد علّت تأكيد بر مداومت كار نيك تا يك سال، اين است كه اوّلاً : تكرار كارى تا يك سال ، موجب آسان شدن آن براى انسان مىگردد و موجب مىگردد عوامل ناخواسته و يا تنبلى و گرانجانى ، نتوانند آن را كنار بزنند و توفيق عمل به آن را از آدمى سلب كنند ، ثانيا همان طور كه در حديث دوم آمده، مداومت يكساله، سبب ادامه يافتن كار خير تا شب قدر مىگردد و با برخوردارىِ انجام دهنده عمل از بركات شب قدر ، ممكن است توفيق او براى ادامه عمل ، مضاعف گردد .
۱۲ . پرهيز از تكلّف
دوازدهمين اصل حاكم بر سيره نبوى ، پرهيز از تكلّف است . خداوند سبحان به پيامبر خود، دستور فرموده كه با صراحت اعلام كند كه او در شمار متكلّفان نيست :
«قُلْ مَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ وَ مَا أَنَا مِنَ الْمُتَكَلِّفِينَ .۱
بگو: من از شما براى آن (رسالت)، هيچ مزدى نمىخواهم و من از متكلّفان نيستم» .
پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله نيز اين مأموريت را به خوبى انجام داده است . در حديثى آمده كه
