فصل يازدهم: حياى پيامبر صلی الله علیه و آله
حياى پيامبر صلى اللّه عليه و آله
۱۱ / ۱
خوى او حيا بود
۵۴۶.امام صادق عليه السلام ـ در سخنرانىاى كه در آن، صفات پيامبر صلى اللّه عليه و آله را ذكر مىنمايد ـ : خوى او حياست .
۵۴۷.امام صادق عليه السلام : پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله حيامند و بزرگوار بود .
۵۴۸.الكافى ـ به نقل از على بن اسباط، از امامان عليهم السلام، در بيان اندرزهاى خداوند عز و جل به عيسى عليه السلام ـ : سپس تو را ـ اى فرزند مريمِ باكره از دنيا بريده ـ به سَرور پيامبران سفارش مىكنم ... ؛ او كه حيامند و منزّه [از آلودگىهاى دنيا ]است . او رحمتى براى جهانيان است .
۵۴۹.المناقب ، ابن شهرآشوب ـ به نقل از منهال بن عمرو ـ : معاويه از امام حسن عليه السلام خواست بر منبر رود و خود را معرّفى كند . امام حسن عليه السلام بر منبر رفت و پس از حمد و ثناى الهى فرمود : «اى مردم ! هر كس مرا مىشناسد، كه مىشناسد ، و هر كس مرا نمىشناسد ، خودم را به او مىشناسانم . شهر من ، مكّه و مِناست . من، فرزند مروه و صفايم . من، فرزند پيامبر مصطفايم . من، فرزند كسى هستم كه از كوههاى سربرافراشته بالا رفت . من، فرزند كسى هستم كه حيا ، همه محاسن صورتش را پوشانده بود» .
