۴۹۱.پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله : مرا از آنچه سزاوارم ، فراتر نبريد ؛ زيرا خداوند ـ تبارك و تعالى ـ پيش از آن كه مرا پيامبر قرار دهد ، بنده خود قرار داد . خداى ـ تبارك و تعالى ـ فرموده است : «هيچ بشرى را نسزد كه خدا ، به او كتاب و حُكم و پيامبرى بدهد ، سپس او به مردم بگويد : «به جاى خدا ، بنده من باشيد» ؛ بلكه [بايد] به سبب آن كه كتاب [آسمانى] ياد مىداديد و از آن رو كه [آن را] خوب فرا گرفته بوديد ، عالمان خدايى باشيد . و [نيز ]شما را فرمان نخواهد داد كه فرشتگان و پيامبران را به خدايى برگيريد . آيا پس از آن كه سر به فرمان [خدا ]نهادهايد ، [باز] شما را به كفر وا مىدارد ؟ !» .
ر . ك : ج ۶ ص ۴۳۹ (سياست پيامبر صلى اللّه عليه و آله در رفتار با مردم / مبارزه با چاپلوسى و زيادهروى در ستايشگرى) .
۱۰ / ۵
فروتنى در پذيرش دعوت
۴۹۲.سنن ابن ماجة ـ به نقل از اَنَس بن مالك ـ : پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله ... دعوت بنده زرخريد را [نيز] مىپذيرفت .
۴۹۳.تاريخ دمشق ـ به نقل از ابو موسى ـ : پيامبر صلى اللّه عليه و آله ... به مهمانىِ ضعيف[ها] نيز مىرفت .
۴۹۴.الطبقات الكبرى ـ به نقل از اَنَس بن مالك ـ : پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله روى زمين مىنشست و روى زمين غذا مىخورد و دعوت بنده زرخريد را مىپذيرفت و مىفرمود : «اگر به [خوردن گوشتِ] يك سردست دعوت شوم، مىپذيرم و اگر پاچهاى براى من هديه آورند ، قبول مىكنم» و گوسفندش را خود مىبست .
