۴۲۸.امام على عليه السلام : از جمله دليلهايى كه تو را به پستى دنيا رهنمون مىكند ، آن است كه خداوندِ جليل ستوده ، [بساط ]آن را به نگاه عنايت و خيرگزينى، از اوليا و دوستانش جمع كرد [و دور داشت] و از سر آزمون و سنجش، براى دشمنانش گستراند . محمّد ، پيامبرش، را با بر كنار داشتن از آن، گرامى داشت ، آن هنگام كه از شدّت گرسنگى بر شكمش [سنگ يا كمربند ]بست .
۴۲۹.امام صادق عليه السلام : پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله زاهدپيشه بود .
۴۳۰.امام صادق عليه السلام : چيزى نزد پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله محبوبتر از آن نبود كه در راه خدا بيمناك و گرسنه به سر بَرَد .
۴۳۱.امام صادق عليه السلام : چيزى از دنيا خوشايند پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله نشد ، جز آن كه در آن ، گرسنه و بيمناك باشد .
۴۳۲.امام صادق عليه السلام : پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله بر لاشه بزغاله گوشبريدهاى گذشت كه در خرابهاى افتاده بود . به يارانش فرمود : «اين ، به چند مىارزد ؟» .
گفتند : شايد اگر زنده بود ، به درهمى هم نمىارزيد !
پيامبر صلى اللّه عليه و آله فرمود : «سوگند به آن كه جانم در دست اوست ، دنيا در نزد خداوند ، بىارزشتر از اين بزغاله در نزد صاحب آن است» .
۴۳۳.السنن الكبرى ، نسايى ـ به نقل از عايشه ـ : پيامبر صلى اللّه عليه و آله از جنگى باز گشت . من بر درِ اتاقم، عبايى آويخته بودم و تيرك سقف را نيز با پارچهاى ارمنى۱ پوشانده بودم . پيامبر صلى اللّه عليه و آله وارد اتاق شد و هنگامى كه آن را ديد ، به من فرمود : «اى عايشه ! مرا با دنيا چه كار !؟» .
