۸ / ۴
حقمدارى، هنگام خشم
۴۱۳.سير أعلام النبلاء ـ به نقل از عمرو بن شعيب ، از پدرش ، از جدّش ـ : گفتم : اى پيامبر خدا ! آنچه را از شما مىشنوم ، بنويسم ؟
پيامبر صلى اللّه عليه و آله فرمود : «آرى» .
گفتم : در خشنودى و خشم ؟
فرمود : «آرى ؛ چرا كه من جز حق نمىگويم» .
۴۱۴.مسند ابن حنبل ـ به نقل از عبد اللّه بن عمرو ـ : من هر چه را كه از پيامبر صلى اللّه عليه و آله مىشنيدم ، مىنوشتم تا آن را حفظ كنم ؛ امّا قريشيان ، مرا از نوشتن آن نهى كردند و گفتند : تو هر چه را كه از پيامبر صلى اللّه عليه و آله مىشنوى ، مىنويسى ، در حالى كه پيامبر ، بشر است و در خشنودى و خشم ، سخن مىگويد .
من از نوشتن باز ايستادم و آن را با پيامبر صلى اللّه عليه و آله در ميان گذاشتم . پيامبر صلى اللّه عليه و آله فرمود : «بنويس . سوگند به خدايى كه جانم در دست اوست ، از من جز حق بيرون نمىآيد» .
۴۱۵.امام صادق عليه السلام : پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله فرمود: «آيا شما را از شبيهترينتان به خودم باخبر نكنم ؟» .
گفتند : چرا ، اى پيامبر خدا !
فرمود : «آن كه از همه خوشاخلاقتر است ... و بيش از همه خشمش را فرو مىخورد و بهتر عفو مىكند و انصافدهىاش در خشم و خشنودى ، از همه بيشتر است» .
